یکی از پیامبران بزرگ الهی که آیات مختلف قرآن کریم به کرات از ایشان یاد کرده اند، سلیمان بن داود(ع) است. خداوند، نعمت ها و مواهب گوناگون بزرگی مانند علم و حکمت، آشنایی با زبان حیوانات، تسخیر باد، سپاهی مرکب از جن و انس و ملک، و حکومت گسترده و بی نظیر به او داده بود. در اثر گستردگی قلمرو، حکومت و اقتدار فوق العاده حکایات و داستان های فراوانی در کتاب های تفسیر و قصص الانبیا درباره او نقل شده که تعدادی از آن ها به روشنی رنگ افسانه دارد. پژوهش حاضر که به روش شمایل شناسی کار شده است، ضمن معرفی و بررسی نمونه های تصویری متعدد از این داستان ها که از دوره های مختلف تاریخ نگارگری ایرانی - اسلامی بر جای مانده اند، در راستای رسیدن به تصویری معاصر به نحوه رویکرد نقاشان دوره های مختلف به این داستان پرداخته و ساختار، محتوا و بیان آنها مورد نقد قرار خواهد گرفت. آیکونولوژی معرف حوزه ای از پژوهش نظام مند در زمینه شناسایی و توصیف، تجزیه، تحلیل و تفسیر آثار هنری است که در پرتو نظرات پانوفسکی، متفکر آلمانی شکل گرفته و امروزه به عنوان یکی از قابل اعتناترین حوزه های تحلیلی اعتبار یافته است. در این پروژه ضمن معرفی مختصر راهبرد آیکونولوژی، نگاره های داستان زندگی حضرت سلیمان را با رویکرد آیکونولوژی مورد بحث قرار داده و سعی شده است که با استفاده از روش سه مرحله ای پانوفسکی به خوانش نگاره های موجود پرداخته و نتایج به دست آمده، با نظام مندی خاص، با تکنیک ها و سبک معاصر به مرحله اجرا در آید.