چکیده بررسی هیدروکربورزایی سازندمبارک (کربونیفرزیرین) در برش میغان در شمال شرق شاهرود با استفاده از تکنیک های ژئوشیمی آلی به وسیله: مهناز حکمت شعار هدف از این پژوهش بررسی ویژگی های هیدروکربن زایی سازند مبارک (کربونیفر پیشین) در منطقه ی میغان در شمال شرق شاهرود است. سازند مبارک در منطقه ی مورد مطالعه شامل تناوبی از شیل های تیره ضخیم با میان لایه های آهک نازک – متوسط لایه ی میکریتی خاکستری تا نخودی رنگ، آهک های نازک تا متوسط لایه با میان لایه های شیل تیره، آهک های میکریتی ضخیم لایه تا توده ای خاکستری رنگ می باشد. این افق های آهکی و شیلی سیاه رنگ غنی از مواد آلی پتانسیل تولید هیدروکربن، به خصوص گاز را دارا هستند. بر اساس مطالعاتی که بر پایه آنالیزهای حاصل از پیرولیز راک– اول2 و آنالیزهای کروماتوگرافی گازی و کروماتوگرافی گازی – طیف سنج جرمی بر روی نمونه های سطح الارضی جمع آوری شده حاصل گردید، نتایج قابل توجهی بدست آمد. آنالیزهای حاصل از راک – اول نشان داد که: کروژن های موجود در نمونه های سازند مبارک مخلوطی از نوع iii وii/iii می باشد. مواد آلی نمونه ها در مرحله بلوغ بالا و عمدتاً بعد از پنجره ی تولید نفت قرار گرفته (متاژنز) و توانایی تولید گاز را دارند. آنالیزهای تفصیلی نیز بلوغ بالای نمونه ها را نشان می دهند. نتایج کروماتوگرافی گازی و کروماتوگرافی گازی – طیف سنج جرمی نشان داد که: الگوی توزیع آلکان های نرمال در3 نمونه انتخابی از لایه های مختلف این سازند به صورت توزیع نرمال و همگن می باشد و معرف این است که هیدروکربن های آلکانی موجود در این برش با وجود اختلاف فاصله در نقاط برداشت خصوصیات ژئوشیمیایی یکسانی دارند. افزایش نسبی نسبت آلکان-های 25و27و29 کربنی به آلکان های زوج بعدی نشان می دهد، که افق های پایین این سازند، در محیطی نسبتاً کم عمق (نسبت به افق های بالاتر) راسب شده و ورود مواد آلی با منشأ خشکی به این بخش از رسوبات به صورت بارز دیده می شود. شرایط رسوب گذاری نمونه ها حاکی از وجود شریط احیایی- نیمه احیایی در زمان نهشتگی سنگ منشأ تشکیل دهنده آن ها دارد. مواد آلی در یک محیط دریایی باز نهشته شده اند و لیتولوژی غالب این نهشته های رسوبی کربناته و تخریبی می باشد.