افزایش همگرایی بازارهای مالی، توجه محققان را به درک چگونگی برهمکنش این بازارها جلب کرده است. نوسان قیمت دارایی‎ها اساساً متأثر از جابجایی‏های رژیمی در واریانس است که بر اثر رویدادهای اقتصادی-سیاسی که در عرصه‏ی داخلی و بین المللی رخ می‎دهد بوجود می‎آید. رهیافت متعارف برای مدل‎سازی نوسانات بازارهای مالی، مدل‏های خود رگرسیونی ناهمسانی واریانس شرطی تعمیم یافته یا گارچ می‏باشد. با‏این‏حال، نقطه ضعف این رهیافت، نادیده گرفتن تغییرات ساختاری در نوسانات قیمت و بازدهی سری‏های زمانی مالی است. جهت انتقال تکانه و سرریز نوسان از یک بازار به بازار دیگر ممکن است تحت‏تأثیر تغییرات ساختاری در نوسانات قرار گیرد. این مطالعه اثر تغییرات ساختاری در نوسانات بر انتقال تکانه و سرریز نوسان میان بازارهای طلا، ارز و سهام ایران را با استفاده از تصریح بک غیر قطری مدل‏های گارچ دو متغیره و سه متغیره در فاصله‎ی زمانی 2007 تا 2013 بررسی می‏کند. برای این منظور، ابتدا با استفاده از الگوریتم مجموع مربعات تجمعی تکراری اصلاح‏شده، مطرح شده توسط سانسو و همکاران(2004)، زمان‏هایی که واریانس عایدی‏های طلا، ارز و سهام دچار تغییرات ساختاری شدند بطور درون‏زا تعیین می‏گردد. سپس، این اطلاعات وارد فرآیند مدل‎سازی نوسانات می‎شود. بر اساس یافته‏های پژوهش حاضر، عدم لحاظ تغییرات ساختاری در نوسانات می‏تواند محقق را در مورد پویایی‏های تکانه‏ها و نوسانات میان این سه بازار گمراه سازد.