منطقه مورد مطالعه در محدوده شمال ایران و در استان مازندران واقع است و از نظر تقسیم‏ بندی‏های زمین شناسی در بخش شمالی رشته کوه‏های البرز مرکزی واقع شده است. ریخت‏شناسی عمومی منطقه عمدتا از چین‏ها و گسل‏های تقریبا شرقی – غربی تبعیت می‏کند. از جمله گسل‏های مهم موجود در آن می‏توان به گسل منگل، بایجان، نورود و اندوار و از جمله چین‏های موجود در آن می‏توان به عمارت، پنجاب، پردمه و چنگیزکوه اشاره کرد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان جنبایی چین‏های موجود در جنوب نقشه 1:100000 آمل است. جهت دستیابی به این امر بر اساس وضعیت هیدرولوژیکی منطقه به 47 حوضه تقسیم شد و 6 شاخص bs، af، t، vf، sl و hi با استفاده از داده های 30 و 90 متری، نقشه های توپوگرافی و زمین شناسی و با استفاده از نرم افزارهای arc gis و global mapper برای هر یک از حوضه‏ها به طور مجزا محاسبه گردید و در نهایت با استفاده از شاخص کلیiat (index of active tectonics)، حوضه‏های منطقه از نظر فعالیت تکتونیکی نسبی در 4 رده طبقه‏بندی شدند. با تحلیل نتایج بدست آمده از پارامترهای مورفومتری و رده بندی ذکر شده می‏توان نتیجه گرفت که منطقه مورد مطالعه از نظر تکتونیکی در رده فعال قرار می‏گیرد و جبهه دگرشکلی در آن به سمت شرق و جنوب در حال پیش‏رویست و بیشترین فعالیت چین‏های موجود در آن مربوط به تاقدیس عمارت و ناودیس چنگیزکوه می‏باشد.