ناباروری تنها به عنوان یک مشکل بیولوژی مطرح نیست، بلکه به عنوان یک بحران روانی، اضطراب زیادی را بر زوج‎های نابارور وارد می‎کند. از طرف دیگر آسپرین، استامینوفن و ایبوپروفن سه داروی پرکاربرد در اکثر نقاط دنیا هستند. استفاده گسترده در دوزهای خودسرانه توسط بیماران ما را بر آن داشت تا تاثیر این دارو را بر کیفیت اسپرم و کروماتین آن در موش سوری بررسی نماییم. در این مطالعه از 60 سر موش سوری نر بالغ با میانگین وزن 37 گرم، در هفت گروه کنترل، استامینوفن نرمال، استامینوفن با دوز بالا، آسپرین نرمال، آسپرین با دوز بالا، ایبوپروفن نرمال و ایبوپروفن با دوز بالا استفاده شد. داروها به صورت محلول در آب روزانه به موش‏ها داده شد. نمونه‎گیری‎ها در هر گروه در سه دوره زمانی 35، 70 و 105 روز صورت گرفت. دم اپی‎دیدیم برداشته شد. آنالیز پارامترهای اسپرم موش، تست scd، کیت cma3، تست پاپانیکولا، رنگ آمیزی آنیلین بلو برای تمام نمونه‎ها صورت گرفت. نتایج توسط نرم افزار20 spss و آزمون‎های oneway anova، آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شد. پس از 35 روز اول در تمام گروه‎ها تحرک، مورفولوژی نرمال کاهش و قطعه قطعه شدن dna افزایش یافت. کمبود پروتامین در گروه‎های استامینوفن با دوز بالا، آسپرین با دوز بالا، ایبوپروفن نرمال و ایبوپروفن با دوز بالا مشاهده شد. پس از 70 روز کاهش تحرک، قابلیت حیات، تعداد اسپرم ها، مورفولوژی نرمال و افزایش dna قطعه قطعه شده مشاهده شد. کمبود پروتامین در گروه‎های آسپرین با دوز بالا و ایبوپروفن با دوز بالا مشاهده شد. پس از 105 روز در تعداد اسپرم، قابلیت حیات، تحرک اسپرم کاهش معناداری دیده شد. موروفولوژی نرمال در تمام گروه‏ها به جز استامینوفن با دوز بالا و آسپرین با دوز بالا کاهش یافت. وجود هیستون اضافی در تمام گروه ها و قطعه قطعه شدن dna در استامینوفن نرمال افزایش یافت. نتایج ما نشان داد، مصرف طولانی مدت این سه دارو می‏تواند روی کیفیت dna اسپرم و پتانسیل باروری جنس مذکر تاثیر داشته باشد. سلامت dna اسپرم نه تنها در طی عمل لقاح بلکه در تکوین جنین نیز حائز اهمیت است. بنابراین پیشنهاد می‎کنیم تا در درمان ناباروری قبل از شروع درمان‎های پرهزینه به عادت‎های دارویی، وجود بیماری‎های مزمن و سبک زندگی مردان توجه شود. واژه های کلیدی: آسپرین، ایبوپروفن، استامینوفن، اسپرم، کروماتین، موش، ناباروری.