شالبافی و پته دوزی، از جمله فنون و مشاغل سنتی در کرمان هستند که با به کار گیری مواد و مصالح محیط پیرامون و با توجه به شرایط اقلیمی خاص این منطقه، از اهمیت بالائی برخوردار بوده است. شال ترمه و پته، نه تنها از جایگاه تزئینی ویژه ای در میان سایر هنرهای سنتی این منطقه برخوردار می باشد بلکه، کاربری آن به عنوان قدیمی ترین هنرهای سنتی در ایران نیز توجه خاصی دارد. در این پژوهش ضمن مطالعه تطبیقی این دو هنر سنتی از روش تطبیقی – تحلیلی که شاخصه های رنگ، بافت، طرح و نقش را بیان کرده و سپس تفاوت ها و تشابهات آنها را در زمینه هر یک از شاخصه ها مطرح می کند. که از مهم ترین یافته ها این است که از لحاظ ساختار بافت، طرح، رنگ، نقش با هم رابطه نزدیک داشته به طوریکه می توان برخی از ویژگیهای شال ترمه را در پته نیز مشاهده کرد. که این خود گواه بر هویت واحد فرهنگی مشترک درونی بر روی دو بافته سنتی کرمان و تأثیر متقابل آنها بر یکدیگر است.