مصب ها جزء بهره ورترین اکوسیستم های دریایی جهان محسوب می شوند و فیتوپلانکتون ها از اجزای مهم این سیستم ها به شمار می آیند. مطالعه حاضر در سه مصب رودخانه های هراز، بابلرود و تالار صورت گرفت. نمونه برداری به مدت یک سال ها از زمستان 1391 تا پاییز 1392 انجام گرفت و نمونه ها در محل توسط فرمالین 4% تثبیت شدند، شناسایی و شمارش به کمک میکروسکوپ نوری و کلید های تخصصی صورت گرفت. در این تحقیق برخی از عوامل فیزیکوشیمیایی آب اندازه گیری شد. در این پژوهش در مجموع 6 شاخه و 96 جنس از جلبک ها شناسایی شد که از این میان 40 جنس مربوط به شاخه bacillariophyta، 36 جنس مربوط به شاخه chlorophyta، 10 جنس مربوط به شاخه cyanophyta، 4 جنس مربوط به شاخهeuglenophyta ، 4 جنس مربوط به شاخه dinophyta و 2 جنس نیز به شاخه chrysophyta تعلق داشتند. در بین گروه های جلبکی، دیاتومه ها دارای بیشترین و کریزوفیتا دارای کمترین تعداد جنس بودند. بیشترین تنوع زیستی در مصب هراز و در بهار و تابستان به دست آمد. بر اساس شاخص آلودگی پالمر هر سه مصب آلودگی بالایی داشتند و مصب تالار با 3 درجه پایین تر، کمترین میزان را دارا بود. برای تفسیر و اثبات ارتباط شاخص ها و فراوانی جلبک ها با عوامل محیطی از آزمون اختلاف میانگین anova و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. همزمان با مطالعات جلبکی، نمونه های گیاهی جمع آوری و به طریق علمی خشک و پرس گردید. در این مطالعه در مجموع 90 گونه گیاهی در 77 جنس و 34 خانواده شناسایی شدکه تیره های poaceae با 17 گونه و asteraceae با 13 گونه، غنی ترین تیره های گیاهی مناطق مورد مطالعه بودند. بررسی اشکال زیستی گونه ها نشان داد که تروفیت ها (44/44%)، همی کریپتوفیت ها (33/23%) و ژئوفیت ها (66/16%) به ترتیب دارای بیشترین میزان بودند. از لحاظ کورولوژی، 44/64 درصد از گیاهان به صورت چند ناحیه ای (pl) هستند.