در تحقیق حاضر به منظوربررسی اثر تغییر اقلیم و خشکسالی بر بیابان زایی، دشت سگزی واقع در استان اصفهان انتخاب گردید. بدین منظور برای بررسی رخ داد تغییراقلیم از آمار سی ساله(2005-1976) دما و بارندگی ایستگاه سینوپتیک شرق اصفهان و شاخص های اقلیمی دومارتن، آمبرژه و کوپن برای تعیین اقلیم منطقه استفاده شد. در نهایت نتایج حاصل از ارزیابی بیابان زایی منطقه نشان می دهد که شدت بیابان زایی این معیار برای منطقه مورد مطالعه نظر کیفی متوسط می باشد. در طی ده های اخیر در دشت سگزی علاوه بر افزایش دما، کاهش بارندگی، افزایش خشکی و افت آب های زیر زمینی که از علائم بارز شرایط بیابانی شدن و بیابان زایی است نمود بیشتری یافته است. امید است با استفاده از راه بردهای تحقیقاتی و پژوهشی بتوان هر چه سریع و با شناخت دقیق تر ،اثرات خشکی و خشکسالی در روند بیابابان زایی را بررسی و چاره ای مناسب در این ارتباط اندیشید.