درخت انجیلی با نام علمی persica parrotia از تیره hamamelidaceae است. این درخت به واسطه مصون ماندن از یخبندان دوره سوم زمین شناسی در ایران برجا مانده و در بسیاری از نقاط در اثر یخبندان عمومی از بین رفته است. این گیاه به عنوان یکی از ذخایر ژنتیکی گیاهی در جنگل های شمال محسوب می شود. کاربرد شاخ و برگ و چوب این گیاه در مصارف مختلف و زیبایی منحصر به فرد آن در فصول مختلف سال بر اهمیت آن می افزاید. در سال 1373علائم لکه برگی زاویه ای به رنگ قهوه ای تا قهوه ای تیره روی برگ های این گیاه در جنگل های مازندران مشاهده و با بررسی های به عمل آمده عامل بیماری باکتری pseoudomonas syringaeاعلام شد. در سال های 1385تا 1391 با نمونه برداری های مکرر برگ های گیاهان آلوده ردیابی و به آزمایشگاه منتقل شد. پس از جداسازی، باکتری ها با استفاده از آزمون های گروه lopat بررسی شدند. آزمون های فنوتیپی و آزمون های بیماری زایی روی تعدادی از گیاهان و ردیابی برخی ژن ها و تعیین توالی چند ژن نیمه حفاظت شده انجام شد. واکنش زنجیره ای پلی مراز با استفاده از نشانگر box-pcr همگن بودن نسبی 30 جدایه بدست آمده را تایید کرده و نمایندگان جدایه ها برای آزمون های بعدی انتخاب گردید. بر اساس بررسی های انجام شده، این باکتری در ویژگی های فنوتیپی بسیار شبیه به pseoudomonas syringae بود ولی در آزمون های بیماری زایی دامنه میزبانی این گونه نتایج متفاوت بود. بر اساس توالی یابی ژن های gyrb ،rpod ، glta وgapa و رسم درخت فیلوژنتیکی عامل بیماری لکه زاویه ای برگ گیاه انجیلی در گونه ژنومی دو جای گرفت. با توجه به تفاوت در دامنه میزبانی و ویژگی های متفاوت ژنتیکی احتمالا عامل بیماری پاتووار توصیف نشده ای از جنس سودوموناس بوده و در جایگاه تاکسونومیکی جدیدی قرار خواهد گرفت که آزمون های و بررسی های بیشتری برای تکمیل اطلاعات مورد نیاز در شناسایی و تعیین موقعیت دقیق تاکسونومی این باکتری لازم است.