منطقه مورد مطالعه در فاصله 7 کیلومتری شمالی معدن مس پورفیری سرچشمه، جنوب شهرستان رفسنجان، استان کرمان واقع می¬باشد. براساس تقسیمات زمین ساختی ایران، محدوده مورد مطالعه در جنوب شرقی کمربند تکتونوماگمایی ایران مرکزی و در بخش جنوب شرق کمربند ارومیه – دختر قرار می¬گیرد. سنگ¬های غالب در منطقه عمدتاً ترکیب تراکی¬آندزیت می¬باشند. این سنگ¬ها تحت تاثیر سیالات گرمابی در شرایط قلیایی و تقریباً اکسیدی دگرسان شدند. در محدوده مورد مطالعه دو فرآیند دگرسانی هیپوژن و تا حدی سوپرژن رخ داده است. دگرسانی هیپوژن در ابتدا به واسطه زون¬های دگرسانی از جمله پروپلیتیک، پروپلیتیک – فیلیک، پروپلیتیک – آرژیلیک و آرژیلیک آشکار می¬شود. فرآیند دگرسانی سوپرژن در جایی که زون¬های دگرسانی هیپوژن در معرض هوازدگی قرار گرفته¬اند تشکیل شدند. تصور می¬شود که در زون¬های دگرسانی هیپوژن، دگرسانی پروپلیتیک از نظر پاراژنتیکی اولیه بوده و سپس به واسطه دگرسانی¬های سریسیت و آرژیلیک پوشیده شده است. مطالعات موازنه جرمی عناصر مختلف نشان داد که سیال گرمابی در طی روند تکاملی خود از شرایط قلیایی- اکسیدان به اسیدی- احیایی تغییر ماهیت داده است. همچنین براساس شاخص¬های ژئوشیمیایی نظیر (ce+y+la)، (ba+sr)، (cr+nb)، pb و (fe+ti) آشکار گردید که فرآیندهای دگرسانی منطقه به واسطه عملکرد سیالات گرمابی عمدتاً درونزاد صورت گرفته¬اند.