:ابن یمین، یکی از شاعرانی است که کمتر مورد توجه عام قرار گرفته است.هرچند بزرگان ادب این خطه ، اذعان دارند که این شاعر بزرگترین و یا یکی از بزرگترین شاعران قطعه سراست، اما به دلایل گوناگون دیوان حجیم و ارزشمند او در کتابخانه ها متروک مانده و کمتر کسی است که با کلام فاخر او انس و الفت برقرار کرده باشد.البته هستند محققان برجسته ای که از ویرانی بیشتر عمارت آبادان شعر او،جلوگیری کرده اند و با چاپ قسمتی از دیوان شعر او مخاطبان را با کلامش آشتی داده اند،اما آن چنان که از ادیبان این سرزمین از توقع می رود،استقبال زیادی از اشعار یک شاعر بزرگ ایرانی و شیعی مثل ابن یمین، به عمل نیامده است. در این میان رسالت اصلی محققان ، این است که غبار گمنامی را از چهره ی شاعرانی این چنینی، بزدایند و مانع زوال تدریجی آثار و اشعار این بزرگان گردند. در این تحقیق ابتدا به مسایل بدیعی و بیانی و سپس به کاربرد آنها در قصاید و قطعات ابن یمین که مهم ترین موضوع است،پرداخته شده است. علاوه بر آن موضوعاتی از جمله شناختن محیط زندگی شاعر، ممدوحان مهم شاعر،بررسی تاریخچه گذرا از بلاغت فارسی و عربی، ،قطعه به عنوان قالب آرمانی و مکتب شیعه به عنوان مذهب مورد اعتقاد شاعر هم مورد توجه بوده اند. در هر بخش سیر مجملی ازموضوع مورد بحث در طول زمان بررسی شده است.