نام پژوهشگر: مرضیه شریفی تشنیزی

تاثیر پرتوالکترونی و میزان نانورس اصلاح شده بر ریزساختار و خواص رئولوژیکی نانوکامپوزیت pvc/enr50 نانورس اصلاح شده
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه یزد - دانشکده مهندسی شیمی 1393
  مرضیه شریفی تشنیزی   میترا توکلی اردکانی

پلی وینیل کلراید که یکی از پلیمرهای مهم تجارتی است که می تواند با پلیمرهایی با وزن مولکولی زیاد یا کم که هم چون نرم کننده عمل می کنند، سامانه امتزاج پذیر تشکیل دهد. لاستیک طبیعی اپوکسید دارشده ویژگی هایی از قبیل مقاومت خوب در برابر روغن، کاهش نفوذ پذیری هوا، میرایی و گرفتن رطوبت و خواص مکانیکی بالا را داراست. آمیزه pvc/ enr50 در تمام ترکیب درصد ها امتزاج پذیر است که رایج ترین درصدهای مورد استفاده به نسبت 30/70 و 50/50 می باشد. آمیزه pvc/enr50 با ترکیب درصدهای 30/70 و50/50 با 3% وزنی نانورس cloisite 30b با روش اختلاط مذاب تهیه و پس از آن با استفاده از پرتو الکترونی در دزهای kgy 75-50 –25 آمیزه های مورد نظر پرتو دهی شدند. ساختار نانوکامپوزیت و چگونگی پراکنش نانولایه ها و خواص رئولوژیکی با استفاده از پراش پرتو x (xrd)، میکروسکوپ الکترونی پویشی sem و طیف سنجی رئومترمکانیکی مذاب (rms) مطالعه شد. خواص استحکام کششی، مدول و ازدیاد طول تا پارگی با آزمون کشش بررسی شدند. برای بررسی میزان اتصالات عرضی ایجاد شده، آزمون کسر ژلی از نانوکامپوزیت های پرتودهی شده انجام گرفت. نتایج نشان می دهد مقدار 3% وزنی cloisite 30b در آمیزه pvc/enr50 با ترکیب درصد 30/70 نسبت به ترکیب درصد 50/50 توزیع یکنواخت تری دارد. افزودن نانورس به آمیزه pvc/enr50 باعث افزایش گرانروی مختلط و مدول ذخیره نسبت به فرکانس و استحکام کششی، مدول و کاهش درصد ازدیاد طول تا پارگی آمیزه ها در هر دو ترکیب درصد شد. پرتودهی نانوکامپوزیت های pvc/enr50- نانورس، باعث ایجاد اتصالات عرضی و در نتیجه افزایش استحکام کششی و مدول و کاهش درصد ازدیاد طول نانوکامپوزیت می شود. افزایش دز پرتودهی، میزان اتصالات عرضی نانوکامپوزیت pvc/enr50- نانورس را افزایش می دهد. نانوکامپوزیت pvc/enr50 با ترکیب درصد 30/70 و مقدار 3% وزنی cloisite 30b پرتودهی شده با دز kgy 75 بالاترین میزان کسر ژلی را دارا بود که نشان دهنده بالاترین میزان اتصالات عرضی ایجاد شده می باشد.