میوه توت فرنگی حاوی مواد فیتو شیمیایی متعدد با پتانسیل بالای آنتی اکسیدانی می باشد و به دلیل فعالیت متابولیکی بالا، یکی از میوه های فساد پذیر با ماندگاری بسیار کوتاه می باشد. همچنین بوته و میوه توت فرنگی بسیار حساس به پوسیدگی های قارچی بوده که پرورش گیاه و نگهداری میوه را با مشکلات زیادی مواجه می سازد. در این پژوهش اثر 24- اپی براسینواستروئید و کلرید کلسیم در غلظت های مختلف و اثر ترکیبی این تیمار ها بر ویژگی های رشدی گیاه توت فرنگی، کیفیت میوه در دوره برداشت و کیفیت میوه طی 14 روز نگهداری در سردخانه در دمای 1± 1 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 95- 85 درصد بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمارهای براسینواستروئید و کلرید کلسیم تأثیر معنی داری بر ویژگی های رشدی گیاه از طریق تأثیر بر فتوسنتز و تجمع کربو هیدرات ها داشته اند. تیمارها از طریق تأثیر بر آنزیم های دفاعی باعث تحریک سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی شدند و نقش تیمارها در کاهش میزان مالون دآلدئید و افزایش مقدار آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز چشم گیر بود. نتایج بدست آمده از کاربرد توأم تیمار ها نشان دهنده وجود اثر متقابل معنی دار بین تیمارها می باشد که در بعضی موارد تأثیر منفی بر رشد گیاه در مقایسه با گیاهان شاهد داشتند. تیمار براسینواستروئید و کلرید کلسیم و کاربرد توأم آنها باعث افزایش کیفیت میوه توت فرنگی از طریق افزایش میزان فنل کل، آنتوسیانین ها، آنزیم های دفاعی، آنتی اکسیدان کل و کربوهیدرات ها شدند و میوه های برداشت شده مقدار فنل کل، آنتوسیانین ها، آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز، سوپراکسید دیسموتاز بیشتری داشتند و به دلیل اتلاف آب کمتر و پوسیدگی کمتر، کیفیت و ماندگاری بیشتری داشتند. تیمار کلریدکلسیم باعث افزایش میزان اسید آسکوربیک و تیمار براسینواستروئید باعث کاهش میزان اسید آسکوربیک شدند. تیمارهای ساده براسینواستروئید و کلرید کلسیم تأثیری بر میزان مواد جامد محلول و ph میوه ها نداشتند و کاربرد توأم این تیمار ها باعث افزایش مواد جامد محلول میوه توت فرنگی شد. تیمارها باعث افزایش میزان اسیدهای قابل تیتراسیون در هر دو مرحله رشد و پس از برداشت شدند.