استفاده از نور طبیعی و تابش خورشید علاوه بر تاثیر مثبت بر کیفیت فضاها و رفتار کاربران ساختمان، می تواند نقش قابل ملاحظه ای در کاهش هزینه های مربوط به نورپردازی مصنوعی، سیستم های سرمایش، گرمایش و تهویه داشته باشد. اما این امر به سبب تغییرات مستمر تابش خورشید در طول روز و فصول سال پیامدهای ناخواسته و نامطلوبی نیز به همراه خواهد داشت. طراحی نماهای پویا (متحرک) نمونه هایی از تلاش معماران برای پاسخ دهی مناسب به پارامترهای متنوع محیطی هستند. در حقیقت، نقش نماها فقط به نمایش ویژگی های ظاهری ساختمان محدود نمی شود؛ بلکه می توان با فراهم کردن قابلیت انطباق پذیری نما با شرایط محیطی و اقلیمی، از آن برای تامین آسایش ساکنان بنا و کاهش هزینه های مربوط به انرژی سود برد. در معماری اصیل ایرانی، در بازشوها از انواع گره برای تعدیل نور روز و تابش آفتاب بسیار بهره گرفته شده است. ساختار هندسی گره ها پتانسیل این را دارند تا با اعمال کنترل های پارامتریک در مجرای فرآیندهای الگوریتمیک به الگوهایی تغییرپذیر و قابل استفاده در نماهای پویا تبدیل شوند. در این پژوهش، با ارایه مدلی پارامتریک و تغییرپذیر بر اساس ساختار هندسی گره چهار لنگه الماس تراش و بکارگیری مکانیزم حرکتی مناسب، الگویی پویا برای نمای ساختمان پیشنهاد می گردد که قابلیت این را دارد با شرایط متغیر تابش آفتاب در برهه های زمانی گوناگون- ساعات مختلف روز یا روزهای مختلف سال- تطبیق یابد.