یکی از مسایلی که باعث ایجاد ارتباط گفتاری و نوشتاری میان آحاد ملل می شود، درک متقابل از مفاهیمی است که به کارمی برند. هر تلاش و فعالیتی که در جهت تقویت این ارتباط صورت پذیرد، یک حرکت بنیادی و اساسی محسوب می گردد؛ از این رو تألیف و ترجمه متون علمی و ادبی به دیگر زبان ها در این مقام قابل تحسین و به دانش آموختگان یاری می رساند تا مفاهیم دشوار زبان های مختلف را بشناسند. در این راستا در طول تاریخ کتاب های بسیاری ترجمه شده است. در میان کتب ادبی و نحوی که تا کنون به رشته تحریر در آمده کتاب «النحو الوافی» تألیف «عباس حسن» یکی از منابع غنی و معتبر در حوزه قواعد زبان عربی به ویژه نحو است. این کتاب به دلیل در برداشتن تمام مباحث و دقت نظر مولف در ذکر نکات مهم مربوط به آن ها می تواند پاسخگوی نیاز دانش پژوهان باشد و سهولت استفاده و بهره مندی بیشتر از مباحث کتاب، انگیزه ی ترجمه ی آن را به فارسی فراهم آورده است. در این نوشتار مترجم سعی دارد با ترجمه ی بخشی از کتاب «النحو الوافی» که آن از ابتدای مسأله 26 مبحث اسم موصول تا انتهای مسأله 39 است، بپردازد. ترجمه ی مسائل مذکور گواه این مطلب است که استاد «عباس حسن» کتاب خود را بر اساس ألفیه ابن مالک گردآوری کرده است. هر چند ابیات ألفیه در متن کتاب بیان نشده، ولی در پاورقی