در مطالعه ی حاضر ضمن بررسی مفهوم لف در نمایش های کوتاه طنز و معاصر فرانسوی، در جستجوی پاسخ به این پرسش خواهیم بود که آیا می توان بخشی از عدم توانایی در درک کامل این گونه نمایش های فکاهی نزد کاربران )غیر( فرانسوی زبان فرانسه را به وجود لفافات نسبت داد و نیز اینکه کارکردهای گفتمانی متفاوتی که لف پردازی دارد، کدامند. این مساله به ویژه در نمایش های طنز و کوتاه گاد الماله و جمال دوبوز بازیگران، طنر پردازان و فکاهه گویان الجزیره و مراکشی تبار فرانسوی مطرح - خواهد شد. همچنین به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت که لفافات چگونه در این گونه ی نمایشی ظاهر شده و اغلب در کدامیک از گروه ها نظیر "پیش فرض ها"، " مفاهیم تلویحی" و ... قرار می گیرند. در پایان ضمن مقایسه آثار فرانسوی ذکر شده و آثار ایرانی مشابه، به نقش این گونه ی نمایشی در کلاس های آموزش زبان فرانسه با توجه به رویکرد کنشی اشاره می کنیم. این تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات درآن از راه شناخت واقعیت های زبانی با تمرکز بر داده ها، مشاهده ی نمایش نامه ها و مطالعه کتاب صورت گرفته است. این تحقیق نشان می دهد که فرایندهای استخراج مفاهیم ضمنی از دل گفتمان فکاهی نه تنها نیازمند در اختیار داشتن ساختارهای زبانی که خواستار کسب توانش های دایره المعارفی و فرازبانی است و در اختیار نداشتن آن موجب عدم درک صحیح و کامل و در نتیجه بی تفاوتی به مفاهیم ضمنی مولد طنز، می شود.