میرزاحسن آتش اصفهانی از شاعران بزرگ قرن سیزدهم و اوایل چهاردهم هـ..ش است که در اصفهان زاده شد. آتش شاعری را وسیله امرار معاش قرار نداد، در جوانی به هنرهای دستی و بعد به تجارت اشتغال ورزید. از او که شاعر سبک هندی است دیوانی به یادگار مانده که شامل انواع قوالب شعری است. در این پایان نامه پس از ارائه چشمه ای از شرح حال آتش به موسیقی شعر و انواع آن در دیوان شاعر پرداخته شده به طوری که پس از ارائه توضیحاتی راجع به موسیقی شعر و انواع آن مثال های متنوعی در رابطه با هرکدام بیان گردیده است. در موسیقی بیرونی وزن های به کار رفته توسط شاعر، متنوع بوده. اکثر اشعار او مردف است، ردیف ها بیشتر یک کلمه ای هستند، در بخش موسیقی درونی انواع جناس ها، تکرار و ... با بسامد نسبتاً بالایی وجود دارند. در بخش موسیقی معنوی نیز انواع آرایه معنوی نظیر ایهام، مراعات نظیر، تنسیق الصفات و ... با بسامد بالایی اشعار شاعر زینت بخشیده اند.