سرطان سینه جزء شایع ترین سرطان ها در خانم های ایرانی محسوب می شود به طوری که از هر چهار مورد سرطان تشخیص داده شده یک مورد آن سرطان پستان است. از درمان های حاضر میتوان به داروی اپی روبیسین اشاره کرد که دارای اثربخشی مناسب بوده و شانس بهبود بیماران را تا حد زیادی بالا می برد. تضعیف مغز استخوان، التهاب مخاط دهان و التهاب ریوی از عوارض این دارو به شمار می رود. اخیرا ثابت شده است با استفاده از نانو حامل های دارویی میتوان علاوه بر کاهش عوارض جانبی و افزایش کارایی درمان سبب کاهش دز مصرفی و هزینه های درمانی بیمار شد. نیوزوم یکی از این نانو حامل های دارویی می باشد. این نانو حامل ، وزیکولی متشکل از سورفکتانت غیریونی است که دارو را درون خود محبوس کرده و به تدریج آزاد می کند. در این مطالعه اپی روبیسین هیدروکلراید نیوزومه با روش تزریق اتر تهیه گردید و مورد ارزیابی قرار گرفت.درصد کپسولاسیون دارو در فرمولاسیون پیشنهادی برابر 83% شد.میانگین قطر ذرات با استفاده از دستگاه زتاسایزر 330 نانومتر بدست آمد. الگوی رهایش دارو از نیوزوم با استفاده از روش دیالیز طی 48 ساعت مورد بررسی قرار گرفت.مقدار ic50 داروی نیوزومه شده پس از 48 ساعت مجاورت با سلول های سرطانی 3-10*2.19 بدست آمد. پایداری دارو در طی دو ماه مورد مطالعه قرار گرفت. فرمولاسیون نیوزومه ی اپی روبیسین پس از دو ماه 0.31 درصد داروی خود را آزاد کرده بودند.

امروزه کاربردهای درمانی سلول های پروژنیتور/ بنیادی هماتوپویئتیک (hspcs) به اثبات رسیده است. از طرفی خون بندناف که یکی از منابع تامین این سلول هاست بدلیل تعداد کم این سلول ها با محدودیت کاربرد بالینی برای تمامی افراد مواجه است. در این مطالعه با طراحی سیستم میکروفلوییدی و پوشش میکروکانال های آن با فیبرونکتین و pes سعی در تلفیق داربست های سه بعدی در میکروسازه جهت تزاید سلول ها در شرایط آزمایشگاهی و رفع این محدودیت نمودیم. این سیستم به جهت توانایی کنترل دقیق جریان مواد غذایی و دفعی ریز محیط سلولی، قادر است بسیاری از تعاملات شیمیایی و فیزیکی سلول ها با یکدیگر و ماتریکس خارج سلولی را فراهم می کند. تعداد 104×3 سلول tnc خون بندناف جداسازی شده با تکنیک macs پس از انتقال به روی نانوفیبرهای پوشش یافته در سیستم میکروفلوییدی برای 5 روز با جریان محیط کشت µl/h 3 کشت شد. قبل و بعد از کشت، تعداد سلول ها، تعداد سلول هایcd34+، کلنی زایی و قابلیت ltc-ic سلول ها همچنین بیان برخی از ژن های مربوط به لانه گزینی، تمایز و بقا و خودنوسازی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها حاکی از تزاید بیشتر سلول های cd34+ و افزایش قدرت کلنی زایی و قابلیت ltc-ic و همچنین افزایش بیان ژن های لانه گزینی، بقا و خودنوسازی در سلول های تکثیر شده روی pes نسبت به فیبرونکتین در سیستم میکروفلوییدی بود(0/05 >p value ). اما بیان ژن های تمایزی در سلول های تکثیر شده روی هر دو نانوفیبر کاهش داشت که معنی دار بود. در واقع pes در شرایط پرفیوژن با شبیه سازی محیط درون بدن باعث تزاید و بقا بهترسلول ها شد.

چکیده ندارد.