سیستم های توزیع سنتی به طور معمول شعاعی هستند که از طریق یک منبع، فیدرهای پایین دستی تغذیه می شوند. سیستم های حفاظتی در گذشته نیز بر مبنای شعاعی بودن شبکه توزیع طراحی می شد. در سال های اخیر به استفاده از نیروگاه های تولید پراکنده توجه زیادی شده است. چنانچه این نیروگاه ها به شبکه سراسری متصل شوند بر عملکرد سیستم حفاظت شبکه توزیع اثر خواهند گذاشت و هماهنگی موجود بین ادوات حفاظتی دیگر عمل نخواهد کرد. لذا بررسی نحوه تاثیر پذیری سیستم حفاظت این شبکه ها ناشی از حضور منابع تولید پراکنده و به روز رسانی سیستم های حفاظتی با در نظر گرفتن این گونه منابع امری ضروری است. در این پایان نامه ابتدا به بررسی تاثیر حضور منابع تولید پراکنده بر هماهنگی ادوات حفاظتی و به ویژه فیوز-بازبست پرداخته شده و سپس یک روش جدید برای مطالعه تاثیر حضور منابع تولید پراکنده بر هماهنگی فیوز بازبست ارائه می شود. این روش بر اساس انجام فرایند ارزیابی حفاظتی شبکه در حالت های مختلف و دسته بندی وضعیت هماهنگی حفاظتی به دو دسته حفظ هماهنگی و از دست رفتن هماهنگی است. با توجه به نتایج حاصل از این فرایند اپراتور شبکه قادر خواهد بود تصمیم مناسب اتخاذ نماید. سپس دو راه حل تکمیلی برای کاهش تعداد حالت هایی که عدم هماهنگی رخ می دهد توصیه می شود. اولین راه، اتصال dg به بهترین شین از نظر تعداد حالت هایی که هماهنگی حفظ می شود بوده و دومین راه، تغییر تنظیمات بازبست می باشد. روش ارائه شده با استفاده از نرم افزار digsilent و نیز matlab بر روی یکی از شبکه های واقعی توزیع برق ایران پیاده سازی شده است. نتایج نشان می دهند که روش جدید باعث کاهش قابل توجه در تعداد حالت های عدم هماهنگی شده و از قطع بی جهت منابع تولید پراکنده در لحظه وقوع اتصال کوتاه جلوگیری می کند.