محیط زیست به عنوان تنهابستردر کره مسکون که زیستگاه انسانی وجانوری می باشد،درحیات تاریخی خویش دارای فراز ونشیب بسیار بوده است،این درحالی است که با ورود به قرن بیستم شتابی روزافزون دررشدجمعیت و صنعتی شدن حاصل گردیده ودرنتیجه طبیعت زیستی موجودات با چیرگی ابنای بشری ونگاه انسان محوری ؛ هم برای خویش وهم برای سایر موجودات خطرآفرین شده است؛تخریب ونابودی اقلیم بعنوان یک موضوع چالش برانگیز ،برقراری صلح وآرامش رااز انسان سلب کرده است وازاینرونیازبه حفاظت ازمحیط زیست وتوسعه پایداررا طلب می کند.موضوع این پژوهش که حق برامنیت زیست محیطی وحقوق بشراست درپی شناسایی این حق ومقام ومنزلت آن بعنوان حقی بنیادین ازحقوق طبیعی ازجمله حق داشتن حیات می باشدکه موردتهدیدقرارگرفته است.این حق بنیادین وسایر حقوق بایکدیگرتعامل داشته و درحقوق بشر با وفاق انسانی به حقوق همبستگی بصورت ممتاز درحال شکل گیری است.امنیت زیست محیطی وموجبات تضعیف آن دررهیافت های خاص؛کمبودمنابع،نظامی،سلامت می باشد که درکنار فرصت های بهبودآن، مورد پژوهش وتحلیل واقع شده است.ضمانت های اجرایی ومسئولیت پذیری که برای حفاظت وامنیت زیست محیطی بعنوان راهکارهای تضمین حق میباشد، اگرچه درعرصه بین المللی ضعیف است، بااین حال با رشد همبستگی جامعه جهانی ، شناسایی حق امنیت زیستی باحرکت پویای قواعد حقوقی نرم فعلی به سمت وسوی حقوق سخت درجریان بوده وتثبیت پیدا خواهدکرد.