هدف از انجام این پژوهش تجزیه و تحلیل تأثیر مدیریت دانش بر انعطاف سازمانی در سازمانهای فعال در شهر اصفهان و شهرکهای صنعتی اطراف آن می باشد. ضرورت چنین پژوهشی از آن جهت است که با توسعه تصاعدی جوامع بشری در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و انسانی، و ظهور پدیده جهانی شدن که رشد روزافزون دانش و دانایی سازمانها را در خلق و بکارگیری فناوریهای نوین تولیدی و خدماتی، در جهت ارضا هر چه بیشتر نیازها و تقاضاهای مشتریان در پی داشته و منجر به ایجاد تغییرات سریع و تحولات بنیادین در بازارهای تأمین و مصرف گشته، «دانش» به منبعی استراتژیک تبدیل گردیده است و توجه به «مدیریت دانش» راهبردی کلیدی برای دستیابی به موفقیت و بقای سازمانی در محیط پر رقابت و غیر قابل پیش بینی کنونی محسوب می گردد. از سوی دیگر؛ «انعطاف سازمانی» که امروزه مقوله ای راهبردی و از ملزومات حیاتی کسب، حفظ و ارتقا مزیت رقابتی و سهم بازار سازمانها می باشد، می تواند متأثر از مدیریت دانش و پیامدهای آن باشد. بنابراین بررسی تأثیر مدیریت دانش بر انعطاف سازمانی ضرورت می یابد. این پژوهش در شمار پژوهشهای توصیفی بوده و به لحاظ طبقه بندی از نظر هدف، از نوع کاربردی و از نظر روش از نوع توصیفی ـ پیمایشی می باشد. در این پژوهش جهت تجزیه و تحلیل تأثیر مدیریت دانش بر انعطاف سازمانی، با الگوگرفتن از «مدل منطق» ارائه شده توسط بنیاد کِلاگ (2004)، تأثیر پیامدهای مدیریت دانش بر مولفه های سازنده انعطاف سازمانی بررسی می شود. به دلیل اینکه مقوله مدیریت دانش در سازمانهای کشور ایران و به تبع آن در سازمانهای مشمول جامعه آماری این پژوهش چندان جاری نمی باشد، به جای سنجش تأثیر فعلی پیامدهای مدیریت دانش بر مولفه های سازنده انعطاف سازمانی، وضعیت تأثیر بالقوه آن با نظرسنجی از مدیران و کارشناسان سازمانها سنجیده می شود. نتایج این پژوهش حاکی از این است که با پیاده سازی و بکارگیری اثربخش و کارآمد مدیریت دانش در سازمانهای شهر اصفهان و شهرکهای صنعتی اطراف آن، می توان انتظار داشت که انعطاف سازمانی، اعم از انعطاف منابع انسانی، عملیاتی، ساختاری و راهبردی، به میزان متوسط تا زیاد، از پیامدهای مدیریت دانش تأثیر بپذیرند و افزایش یابند. بنابراین سازمانهایی که خواهان افزایش انعطاف خود هستند، به عنوان یکی از عوامل اثرگذار، شایسته است برای پیاده سازی و بکارگیری اثربخش و کارآمد مدیریت دانش سرمایه گذاری نمایند.