شعر زبان دل و زاییده ی احساسات آدمی است و شاعر کسی است که این احساسات و عواطف را با زبانی مخیل و موزون در ساختاری مطلوب بیان می کند. شعر جان و روان آدمی را نوازش می دهد و اندیشه و تخیل او را به اوج می رساند و به او احساس لذت می بخشد. موسیقی نیز پدیده ای در فطرت آدمی است . و این دو هنر ، ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند .این پژوهش به بررسی موسیقی بیرونی وموسیقی کناری، در غزلیات ظهوری ترشیزی پرداخته است و شامل 4 فصل می باشد : در فصل اول کلیاتی راجع به ماهیت شعر، ماهیت موسیقی، پیوند شعر و موسیقی و نگاهی گذارا به زندگی و آثار ظهوری ترشیزی آمده است. فصل دوم به بررسی موسیقی بیرونی، یعنی همان اوزان به کار رفته در دیوان غزلیات،اختصاص یافته. در فصل سوم موسیقی کناری (قافیه و ردیف) بررسی شده است.ودر نهایت در فصل چهارم به نتیجه گیری پرداخته شده است. کلمات کلیدی: شعر، موسیقی، ظهوری، موسیقی بیرونی، موسیقی کناری?