در این پژوهش از تکنولوژی غشاء که اخیراً مورد توجه محققان قرار گرفته، استفاده شد و تراوایی گازهای خالص کربن دی اکسید و متان و همینطور گزینش پذیری کربن دی اکسید نسبت به متان بوسیله واحد غشایی جداسازی گاز مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه پیش رو ابتدا نانوکریستال های زئولیت y سنتز شد و سپس زئولیت سنتز شده توسط روش های معمول شناسایی مانند جذب-واجذب نیتروژن (bet)، پراش پرتو ایکس (xrd) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) مورد بررسی قرار گرفت و سنتز ترکیب مورد نظر تأیید شد. در بخش بعدی این پروژه پلی اتر سولفون با درصد پلیمر 6، برای ساخت غشای پلیمری به کار گرفته شد. برای بهبود خواص نفوذ پذیری وگزینش پذیری گاز در این غشاء، از افزاینده های مختلف مانند شبکه آلی-فلزی mil-53cr، زئولیت x، زئولیت y، و زئولیت t استفاده گردید. غشاهای ترکیب آمیخته ای از انواع مختلف از این افزودنی ها با درصد های مختلف، به روش قالب گیری از محلول ساخته شد و تأثیر حضور انواع و درصدهای مختلف این افزودنی ها روی عملکرد غشاها مورد ارزیابی قرار گرفت. طبق نتایج، برای غشای ترکیب آمیخته ساخته شده با 5ر2 درصد از افزودنی شبکه آلی-فلزی mil-53cr، بالاترین گزینش پذیری با مقدار برابر 62ر35 بدست آمد. علاوه بر این به منظور بهبود اتصال نانوکریستال های زئولیت استفاده شده به زنجیره های پلیمری و برای بهبود گزینش پذیری در این مواد، این کریستال ها توسط گروه 3-آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان عامل دار شده و سپس غشاهای ترکیب آمیخته مختلف از این زئولیت ها تهیه شد. در میان این کریستال های زئولیتی، برای غشاهای ترکیب آمیخته ساخته شده با 5ر2 درصد از افزودنی زئولیت y، بالاترین گزینش پذیری با مقدار برابر 16ر33 بدست آمد. سپس غشاهای تهیه شده به وسیله روش های شناسایی، مورد ارزیابی قرار گرفتند. درنهایت از این غشاها جهت بررسی گزینش پذیری گاز کربن دی اکسید نسبت به متان و جداسازی آن ها استفاده شد