هدف اصلی این پژوهش مقایسه راهبردهای مقابله ای، سلامت روانی، حمایت اجتماعی و سبک های دلبستگی افراد دارای اختلال هویت جنسی با افراد بدون اختلال هویت جنسی است. روش تحقیق حاضراز نوع علّی- مقایسه ای است که به بررسی تفاوت دو گروه از افراد دارای اختلال هویت جنسی و بدون اختلال هویت جنسی درمتغیر های راهبردهای مقابله ای،سلامت روانی،حمایت اجتماعی و سبک های دلبستگی می پردازد.جامعه پژوهش:جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراددارای اختلال هویت جنسی وافراد بدون اختلال هویت جنسی شهر تهران است. روش نمونه گیری از طریق نمونه گیری ازجامعه دردسترس بود.حجم نمونه٦٠نفر تعیین شده که از این تعداد٣٠ نفر افراد دارای اختلال هویت جنسی و٣٠ نفر افراد معمولی بدون اختلال هویت جنسی که از طریق همتاسازی فردی در ویژگی های سنی وسطح اقتصادی-اجتماعی خانواده انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های استاندارد راهبردهای مقابله ای کارور، شیرو وینتراب(۱۹۸۹)، پرسش نامه ٢٨سئوالی سلامت روانی گلدبرگ، مقیاس حمایت اجتماعی فلمینگ و همکاران(١٩٨٢) وآزمون سبک های دلبستگی raas است. برای آزمون فرضیه های تحقیق،اطلاعات جمع آوری شده به وسیله پرسشنامه ها توسط روش های توصیفی و روش های استنباطی از جمله آزمون تحلیل واریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته های این پژوهش نشان داد مقایسه راهبردهای مقابله ای، سلامت روانی، حمایت اجتماعی و سبک های دلبستگی افراد دارای اختلال هویت جنسی با افراد بدون اختلال هویت جنسی نشان داد که افراد دارای اختلال هویت جنسی بیشتر از افراد بدون اختلال هویت جنسی از راهبرد مقابله ای هیجان مدار استفاده می کنند، از حمایت اجتماعی و خانوادگی ضعیف تری برخوردارند و سطح سلامت روان ایشان نیز پایین تر است.سبک دلبستگی ایمن در بین ایشان کمتر و سبک دلبستگی اجتنابی فراوان تر است و سبک دلبستگی دوسوگرا در دو گروه تفاوت معناداری ندارد. با توجه به یافتهه ای پزوهش می توان نتیجه گرفت: راهبردهای مقابله هیجان مدار در کاهش بهداشت روانی و شیوه مساله مدار در افزایش آن نقش دارد. و راهبرد های مقابله ای هیجان مداردر کاهش سلامت روان ایشان نقش دارد. همچنین کیفیت روابط اجتماعی و روابط خانوادگی و نوع سبک دلبستگی این افراد تأثیر منفی بر یکدیگر داشته و چرخه ای معیوب را تشکیل می دهند.