مقاومت در برابر تغییر پدیده ای است که در طول یک دهه گذشته تحقیقات زیادی را به خود اختصاص داده است و صاحب‏نظران بسیاری برآن بوده‏اند که دلایل آن‏را شناسایی کنند و راهکارهایی برای مدیران ارائه دهند تا آن‏ها را در مقابله با مقاومت‏های سازمانی در برابر تغییرات یاری رساند.بانک ها نیز با ظهور تکنولوژی های جدید و تغییرات گسترده در ماهیت و حجم فعالیتهای مالی و صنعت بانکداری، از جمله سازمانهایی هستند که با سرعت تغییر فزاینده رو به رو می باشند. عوامل متغیری مثل شرایط اقتصادی و سیاسی، مقررات جدید، نیاز مشتریان به خدمات نوین ، رشد سازمانی، رقابت فزاینده، پیشرفت های فناوری و نیروی کار متغیر، بانکها را مانند سایر سازمانها، وادار به تغییرات منظم سازمانی می کند. تحقیق پیش رو می کوشد تا به شناسایی عوامل موثر در مقاومت مدیران بانک ملی ایران در برابر تغییرات بپردازد.در تحقیق کاربردی و توصیفی پیش رو محقق ضمن توزیع پرسشنامه ای با 40 سوال، به بررسی تاثیرگذاری هشت شاخص : عدم آگاهی کافی مدیران از ماهیت تغییر، احساس مدیران نسبت به بی ارزش شدن تجربیاتشان در فرایند تغییر، احساس ضررهای مادی ناشی از تغییر، احساس عدم آرامش و استرس، ایجاد تغییر در ارتباطات سازمانی، ایجاد تغییر در هنجارهای گروهی، ایجاد تغییر در توازن قدرت، و ایجاد تغییر در نحوه و میزان مشارکت کارکنان پرداخت. نتیجه توزیع پرسشنامه بین 218 نفر از مدیران شعب بانک ملی به تایید حضور پنج شاخص: احساس مدیران نسبت به بی ارزش شدن تجربیاتشان در فرایند تغییر، احساس عدم آرامش و استرس، ایجاد تغییر در ارتباطات سازمانی، ایجاد تغییر در توازن قدرت و ایجاد تغییر در نحوه و میزان مشارکت کارکنان، در لیست عوامل موثر بر مقاومت مدیران بانک ملی ایران در برابر تغییر منجر شد.پس از آن با به کار گیری روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، مشخص شد که از بین بیست و شش مولفه موجود، سه مولفه پایین آمدن حدود تصمیم گیری با وزن نهایی 0/073 ، از دست دادن قدرت با وزن نهایی 0/069 و از دست دادن منابع اعمال کنترل با وزن نهایی 064/0 ، بیشترین تاثیر گذاری بر مقاومت مدیران بانک ملی در برابر تغییر را به خود اختصاص داده اند