جداسازی پایه یکی از تمهیدات عملی مهم در طرح مقاوم سازی سازه ها است که سالیان اخیر به دلیل پیشرفت تکنولوژی، ساخت و نصب این سیستمها در حال گسترش می باشد. جداساز لرزه ای یک روش طراحی لرزه ای مقاوم است که به جای افزایش ظرفیت لرزه ای سازه، بر مبنای مفهوم کاهش نیاز لرزه ای قرار دارد. در واقع یک روش طراحی ساده سازه ای برای کاهش یا حذف پتانسیل خسارت زمین لرزه است. استفاده صحیح از این فناوری سبب بهبود رفتار سازه ها شده و رفتار سازه در حین زمین لرزه-های بزرگ، عمدتاً در محدوده ی ارتجاعی باقی می ماند. در این پایان نامه به بررسی و ارزیابی تاثیر جداساز لرزه ای در ساختمان های ساندویچ پانل پرداخته شده است. با توجه به رشد روز افزون جمعیت نیاز به ساخت سریع سازه امری بسیار مهم می باشد. استفاده از سازه های ساندویچ پانل به تنهایی با توجه به محدودیت های ارتفاعی آنها و اینکه نمی توان بیشتر از 4 طبقه احداث شود، در مناطقی که محدودیت زمین وجود دارد کاربرد خود را تقریبا از دست می دهد. این مسئله مطرح می شود که آیا می توان با استفاده از ترکیب سازه های ساندویچ پانل با جداساز لرزه ای این امکان را فراهم کرد که تعداد طبقات سازه های پانلی را افزایش داد. در ضمن می دانیم که استفاده از جداساز در سازه های کوتاه و سخت کارایی بیشتری دارد، و از آنجایی که سازه های پانلی دارای سختی بیشتری نسبت به سازه های معمول می باشند، به نظر می رسد سازه های با تعداد طبقات بالا ساخته شده از ساندویچ پانل می توانند کارایی مناسبتری نسبت به سازه های معمول با ارتفاع یکسان داشته باشند. همچنین با توجه سرعت بسیار زیاد در احداث اینگونه سازه ها و اینکه جداساز های مورد استفاده به علت وزن کم سازه، اغلب دارای ابعاد کوچکی هستند، و با توجه به ایمنی جانی فزاینده ای که در این ترکیب بدست می آید، برای سازه های با اهمیت زیاد مانند بیمارستان ها و مدارس می توان با هزینه بسیار پایین تر و سرعت بالاتر نسبت به سازه های معمول اقدام به ساخت نمود. در این پایان نامه به بررسی عملکرد سیستم های جداساز لرزه ای در سازه های ساندویچ پانل 2، 4، 6 و 8 طبقه پرداخته شده است. تحلیل استفاده شده در این تحقیق، تحلیل تاریخچه زمانی در نرم افزار etabs می باشد. برای مدل سازی سازه پانلی از المان پوسته ای و برای مدل سازی جداساز از المان لینک در نرم افزار و هفت رکورد شتاب نگاشت زلزله های دور از گسل استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل های انجام شده نشان دهنده عملکرد بسیار مناسب سیستم جداساز در بهبود پاسخ لرزه ای مدل های سازه ای می باشد. لازم به ذکر است وجود جداساز در سازه های پانلی، با توجه به شکل پذیری کم سازه پانلی به عنوان روسازه، باعث کاهش برش در طبقات، کاهش جابجایی نسبی طبقات ، کاهش شتاب طبقات وکاهش انرژی جذب شده توسط روسازه در مقایسه با سازه با پایه گیردار می شود. در واقع ترکیب سازه های ساندویچ پانل به عنوان یک سازه با شکل پذیری کم (ترد) با جداساز لرزه ای که باعث افزایش شکل پذیری سازه می شود، نتایج قابل توجه در بردارد.