نام پژوهشگر: بنیامین نادری
بنیامین نادری عبدالحسین کنگازیان
فرآیندهای تکتونیکی، آتشفشانی و پیشروی عمومی دریای ائوسن در اقصی نقاط ایران، رخساره های رسوبی متنوعی را ایجاد کرده است. نهشته های سنگی ائوسن در ناحیه چیمه رود (شمال غرب نطنز) در موقعیت بینابینی زون ایران مرکزی و سنندج سیرجان شامل 660 متر سنگ های آتشفشانی، مخلوط هایی از سنگ های آذرآواری- کربناته، انواع توف ها و ماسه سنگ های آواری و مخلوط کربناته- آواری می باشد. کوهزایی لارامید سبب شده که این رسوبات با یک ناپیوستگی دگرشیب روی سنگ های کرتاسه قرار بگیرند. به منظور بازسازی شرایط رسوبگذاری در این زمان، رسوبات ائوسن در یک برش مناسب در ناحیه مورد نظر مورد مطالعه قرار گرفت. بر پایه مطالعات صحرایی و با توجه به ویژگی های سنگ چینه نگاری، نهشته های ائوسن این ناحیه به 4 واحد اصلی- که بر اساس رخدادهای ناگهانی فورانی از هم جدا شده اند و هر کدام نیز دارای زیر واحد های مخصوص به خود هستند- تقسیم شد که عبارتند از: u1: آندزیت- توفیت- توف فسیل دار- سنگ آهک توده ای- ماسه سنگ های آواری نازک لایه. u2: آندزیت و توف فسیل دار توده ای. u3: آندزیت- ماسه سنگ آواری- توف فسیل دار- سنگ آهک متوسط لایه. u4: داسیت. در توصیف و رده بندی لیتوفاسیس های مورد مطالعه از مواردی مانند کانی شناسی، مشخصه های بافتی، ساختمان های رسوبی، فرم هندسی لایه ها و نوع قرارگیری لایه ها نسبت به یکدیگر و گسترش جانبی آنها نیز استفاده شده است. بر همین اساس در سنگ های ائوسن میانی ناحیه چیمه رود 5 نوع مجموعه ی رخساره ای سنگی شامل: آتشفشانی- اتوکلاستیک- پیروکلاستیک- اپی کلاستیک- آواری- مخلوط کربناته- آواری شناسایی گردید. همچنین با توجه به مطالعات آزمایشگاهی رخساره های میکروسکوپی بر اساس نوع و فراوانی دانه ها و ماتریکس به گروه های رخساره های اتوکلاستیکی، پیروکلاستیکی، رخساره های اپی کلاستیکی، رخساره های آواری و رخساره های مخلوط کربناته- آواری و آتشفشانی تقسیم شد. و بر اساس مطالعات چینه نگاری رسوبی- حادثه ایی انجام شده، بر روی توالی های ائوسن ناحیه مورد نظر سه نوع سکانس به شرح زیر شناسایی شد: 1) سکانس های (یا چرخه های) بزرگ مقیاس (large scale sequence)- 2) سکانس های متوسط مقیاس (intermediate scale sequence)- 3) سکانس های کوچک مقیاس (small scale sequence). همچنین نتایج حاصل از آزمایش ژئوشیمیاییxrf نشان می دهد که این سنگها از فعالیت های آتشفشانی مناطق جزایرقوسی و حاشیه قاره ای حاصل شده اند. مکان قرارگیری این نمونه ها در نمودار مثلثی تفکیک بازالت های قاره ای از اقیانوسی در زون جزایر قوسی و زون حاشیه قاره ای، این تفسیر را ثابت می نماید. همچنین بررسی اندازه دانه ها برای تمامی رخساره های شناسایی شده انجام گرفت و در نهایت مدل رسوبی پیشنهادی با توجه به رخساره های توربیدایتی و ولکانی کلاستیکی، اختلاط نسبی اجزاء رخساره ای و تغییر تدریجی رخساره ها به یکدیگر می توان حدس زد که حوضه از حالت رمپ به سمت شلف بدون حاشیه در تغییر بوده است. همچنین به دلیل وجود اقسام متفاوت حضور رخساره های هیبرید (آذرآواری- توربیدایتی- کربناته)، محیط رسوبگذاری مخلوط و از نوع in situ mixing بوده است.
بنیامین نادری حبیب امین فر
در این تحقیق تاثیر افزودن نانوذرات اکسید آلومینیوم به آب و کاربرد از نانوسیال در رادیاتور خودرو بر بهبود ضریب انتقال گرمای جابجایی اجباری سیال پایه بررسی شده است. سیستم آزمایشگاه منحصر به فرد شامل رادیاتور خودرو سمند با موتور xu7 و دماسنج های ورودی و خروجی برای ثبت تغییرات ضریب انتقال گرمایی، طراحی و به کار رفت. برای ساخت نانوسیال از نانوذرات اکسید آلومینیوم با ابعاد nm10-20، nm50-100 وnm 450، آب به عنوان سیال پایه و مواد فعال سطحی sdbs به عنوان پایدارکننده استفاده شوند. در هر مرحله آزمایش مدت زمان روشن ماندن فن نسبت به سیال پایه مورد مقایسه و تغییرات ضریب انتقال گرمایی جابجایی اجباری نانوسیال نسبت به آب تعیین گردید. نتایج ازمایشات نشان می دهد که افزودن نانوذرات اکسید آلومینیوم به آب باعث بهبود چشمگیر ضریب انتقال گرمای جابجایی اجباری آن می شود. افزایش غلظت نانوذارت در آب باعث افزایش بیشتر ضریب انتقال گرمای جابجایی اجباری نانوسیال می شود. در یک غلظت ثابت از نانوذرات، کاهش ابعاد نانوذرات باعث افزایش ضریب انتقال گرمای جابجایی اجباری می شود. ضریب انتقال گرمایی جابجایی اجباری نانوسیال، مطابق سیالات معمولی با افزایش بار گرمایی اعمالی به رادیاتور (افزایش دور موتور ) افزایش می یابد. با افزودن ضدیخ(اتیلن گلیکول) به سیال پایه، ضریب انتقال گرمایی به طور تدریجی کاهش می یابد. افزودن نانوذرات به سیال پایه باعث افزایش ناچیز چگالی می گردد که باعث بروز مشکل جدی در سیستم نمی شود. از نتایج پروژه حاضر می توان در طراحی خودرو و کاهش ابعاد رادیاتور استفاده نمود. همچنین قابل استفاده در بسیاری از صنایع سرمایشی و گرمایشی نیز خواهد بود که باعث افزایش چشمگیر بازدهی سیال عامل می شود.