از مهمترین مشکلاتی که در طراحی خودروهای ترکیبی پیش رو است می توان به تعیین اندازه مناسب اجزای اصلی خودروی ترکیبی و طراحی استراتژی کنترلی که وظیفه مدیریت توان در این خودرو را دارد اشاره کرد. در این تحقیق، کاربرد الگوریتم های بهینه سازی ژنتیک و حرکت گروهی ذرات در تعیین سایز بهینه اجزای اصلی خودروی پیل سوختی مورد بررسی قرار گرفته است. سپس برای طراحی استراتژی کنترلی مناسب، روش های فازی مورد استفاده قرار گرفته و برای بهبود کارکرد کنترل کننده های فازی، از الگوریتم های بهینه سازی استفاده شده است، که باعث کاهش هفت تا ده درصدی سوخت شده است. در ادامه، کاربرد اطلاعات ترافیکی و رانندگی به منظور بهبود عملکرد سیستم کنترلی خودرو در کاهش مصرف سوخت مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، از داده برداری های انجام شده در شهر تهران که در توسعه سیکل رانندگی شهر تهران از آن ها استفاده شده است، بهره گرفته شده است. در توسعه سیکل رانندگی، از یک روش جدید که بر مبنای خوشه بندی داده های رانندگی است بهره برده شده است. همچنین در این تحقیق نشان داده شده است که با توجه به تاثیر شرایط رانندگی و ترافیکی بر عملکرد خودروها، دسته بندی و شناسایی شرایط ترافیکی و رانندگی و استفاده از آن در یک سیستم هوشمند مدیریت توان خودروی ترکیبی، می تواند منجر به کاهش مصرف سوخت شود. برای این منظور در این تحقیق، از یک روش برای شناسایی شرایط ترافیکی استفاده شده است که به عنوان یک زیر سیستم در سیستم کنترلی ایفای نقش می کند.