نام پژوهشگر: شعله خداداد کاشی

تاثیر خودکارآمدی بر لذت فعالیت بدنی در ورزشکاران نوجوان
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی 1391
  سهیل سمیعی   فرشاد تجاری

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر خودکارآمدی بر لذت فعالیت بدنی در ورزشکاران نوجوان می باشد. جامعه پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان ورزشکار مدارس فوتبال شهر تهران تشکیل می دادند که 225 ورزشکار دانش آموز مدارس فوتبال رده سنی 14-12 سال و 25 مربی از 2 مدرسه ی ابتدایی و 6 مدرسه فوتبال تشکیل می دادند. سپس در یک فرآیند 2 ماهه 10 مهارت ابتدایی فوتبال به ورزشکاران آموزش داده شد. پرسشنامه های لذت بخشی و خودکارآمدی دانش آموزان و مربیان در 3 نوبت قبل از شروع آموزش، در اواسط مراحل آموزش، انتهای آموزش های لازم و یادگیری دانش آموزان با فاصله زمانی مشخص توزیع شد. در این پژوهش از 4 پرسشنامه ی ویژگی های فردی، مقیاس لذت بخشی فعالیت های بدنی (کندزیرسکی و کارلو، 1991) در قالب 16 سوال، پرسشنامه ی احساس خودکارآمدی دانش آموزان (بندورا) در قالب 10 سوال و و در نهایت پرسشنامه 24 سوالی خودکارآمدی مربیان که توسط فلتز و همکارانش خارج از کشور تهیه شده است استفاده شد. ثبات درونی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 85/0، 90/0 و 95/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری توصیفی ، آزمون آلفای کرونباخ، تحلیل واریانس و آزمون های میانگین دو جامعه ، روش اندازه گیری تحلیل عاملی ، آزمون همبستگی پیرسون و از مدل معادلات ساختاری ((sem با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که در هر 3 مرحله از اندازه گیری ،میزان خودکارآمدی ورزشکاران نوجوان تاثیر مثبت و معنا داری بر میزان لذت بخشی آنها از فعالیت ورزشی دارد و میزان تاثیرخودکارآمدی ورزشکاران نوجوان بر لذت بخشی آنها در مرحله ی سوم از اندازه گیری از مراحل اول و دوم بیشتر بوده است. نتایج نشان داد که در هر 3 مرحله از اندازه گیری میزان خودکارآمدی مربیان بر خودکارآمدی و لذت بخشی ورزشکاران جوان تاثیر معنی داری نداشته است. نتایج آزمون پیرسون نشان داد که بین میزان خودکارآمدی و لذت بخشی ورزشکاران در ابتدا، اواسط و انتهای دوره ی آموزش مهارت ها تفاوت معنی داری وجود دارد و بدین ترتیب که میزان آن ها در انتهای دوره بیشتر از مراحل اول و دوم بوده است. در کل نتایج پژوهش از این فرضیه حمایت می کند که تمرینات مهارت های مورد نظر در پژوهش حاضر بر میزان لذت بخشی و خودکارآمدی ورزشکاران جوان تاثیری مثبت داشته است و همچنین با افزایش میزان خودکارآمدی ورزشکاران، میزان لذت بخشی از فعالیت جسمانی نیز افزایش می یابد. کلیدواژه ها: خودکارآمدی، لذت، فعالیت بدنی، ورزشکاران نوجوان