امروزه با توجه به کمبود منابع آب و کاهش شدید سطح آب های زیرزمینی، لزوم مدیریت آب های سطحی بیش از پیش مشهود است. دراین راستا مدل سازی تخصیص نیازهای آبی و انتخاب سناریوی مطلوب راه حل مناسبی جهت مدیریت منابع آب سطحی می باشد. روش های متعددی جهت بهینه سازی تخصیص از مخازن وجود دارد که هر یک از آن ها سیستم منابع آب را با فرضیات مختلف و به روش هایی متفاوت شبیه سازی نموده و دارای نقاط ضعف و قوت متفاوتی هستند. در این تحقیق عملکرد مدل آبدهی-ذخیره (yield-storage) که در آن قابلیت لحاظ نمودن اولویت تخصیص به نیازهای آبی مختلف نیز گنجانده شده است و مدل ترکیبی pso-modsim که از تلفیق مدل مبتنی بر برنامه ریزی شبکه جریان modsim و الگوریتم بهینه سازی pso ساخته شده است، مورد مقایسه قرار گرفته است. در این راستا، سه سناریوی کلی برای گام های زمانی بهینه-سازی مشتمل بر درنظرگیری یک تخصیص ثابت بهینه در کل دوره شبیه سازی، تخصیص بهینه سالیانه (12 ماهه) ثابت در کل دوره شبیه سازی و تخصیص بهینه ماهیانه متغیر در کل دوره شبیه سازی برای هر دو مدل در نظر گرفته شده است. مقایسه نتایج بدست آمده از اجرای دو مدل بر روی تخصیص در سیستم چند مخزنه چند منظوره لتیان و ماملو بعنوان مطالعه موردی حاکی از مطلوبیت قابل قبول نتایج مدل آبدهی-ذخیره توسعه داده شده با توجه به سرعت بالای اجرای این مدل است.

در این پایان نامه هدف تحلیل و ارزیابی روش های ارزیابی زیست محیطی ماتریس های icold و لئوپولد می باشد. که در نهایت منتج به معرفی مدلی بومی و مفید در زمینه ارزیابی اثرات زیست محیطی در کشورمان شود. ارزیابی اثرات زیست محیطی که جهت یک مطالعه رسمی به منظور پیش بینی نتایج زیست محیطی یک پروژه پیشنهادی به کار می رود، پیشینه آن به سال 1960 میلادی می رسد و تا کنون تغییرات زیادی در روش های ارزیابی صورت گرفته است. امروزه جهت ارزیابی اثرات زیست محیطی طرح های مهندسی آب از روش های زیادی استفاده می شود که روش های ماتریس icold و لئوپولد از روش های مرسوم و رایج در بسیاری از نقاط جهان از جمله کشورمان می باشد. روش آیکولد که توسط کمیته ملی سدهای بزرگ طراحی شده، ماتریسی است که به شکل کیفی به ارزیابی اثرات می پردازد و ماتریس لئوپولد به صورت کمی به ارزیابی زیست محیطی می پردازد. در این پژوهش همان طور که بیان گردید تحلیل و ارزیابی این روش ها و مقایسه تحلیلی بین آن ها انجام شده و در آن روش های ارزیابی اجرا شده بر روی سد عزیزکیان در نزدیکی شهر رشت انجام شده است و برای این موضوع ابتدا مطالعات پایه انجام شده بر روی این سد از مراکز تحقیقاتی جمع آوری شده و سپس براساس چک لیست های پیش بینی اثرات تهیه شده به تشکیل ماتریس های ارزیابی به روش های ذکر شده پرداخته شده است و همچنین توسط مدل ارزیابی تلفیقی این دو روش (dam) انجام شده و در آخر به تحلیل و نتیجه گیری هایی بر روی این روش ها و نتایج آن انجام گرفته است. بخش انتهایی این پایان نامه نتیجه گیری ها و ارزیابی ها و پیشنهاداتی در مورد روش ماتریس و سپس این روش ها انجام گرفته است. نتیجه این پژوهش در نهایت معرفی روش تلفیفی مدل dam که توسط شرکت مهندسین مشاور مهاب قدس تولید شده است؛ به عنوان روش مناسب تر برای انجام ارزیابی در ایران است.