زبان شناسی شناختی، یکی از رویکرد های نوین زبان شناسی است که مطالعات گوناگون بر قابلیت آن برای بهبود روند آموزش و فراگیری زبان تأکید نموده اند، ولی تاکنون، تلاش تأثیر گذاری برای استفاده از این رویکرد در حوزه هایی مانند تدوین محتوای آموزشی صورت نگرفته است. از آنجا که فراگیری حروف اضافه، یکی از حوزه های دشوار آموزش و یادگیری زبان تلقی می شود، پژوهش حاضر سعی دارد به کمک رویکرد معنی شناسی واژگانی شناختی، محتوایی منسجم برای آموزش حروف اضافه ی فارسی در ساختارها و بافت های گوناگون ارائه دهد. در این تحقیق همچنین، ویژگی های محتوای درسی آموزش حروف اضافه با رویکرد شناختی مطرح گردیده و بخش های گوناگونی برای درس هایی با محوریت حروف اضافه پیشنهاد شده است. تحقیق حاضر تلاشی است برای پاسخ به این سه سوال که اولاً با توجه به رویکرد شناختی، شبکه ی معنایی حروف اضافه ی «در»، «با» و «روی» در زبان فارسی به چه صورت شکل گرفته است؟ ثانیاً یک محتوای درسی برای آموزش حروف اضافه با رویکرد شناختی دارای چه ویژگی هایی است؟ و ثالثاً یک درس با محوریت حروف اضافه و بر اساس رویکرد شناختی دارای چه بخش هایی است؟ در این پایان نامه، ابتدا شبکه ی معنایی هریک از سه حرف اضافه ی «در»، «با» و «روی» ارائه شده و در گام بعد، بر اساس این شبکه ی معنایی، نظریات مرتبط با زبان شناسی شناختی، رویکرد ارتباطی، روش تکلیف محور، و اصول مرتبط با تهیه ی محتوا، به تهیه ی مواد آموزشی برای آموزش حروف اضافه به فراگیران غیرفارسی زبان بزرگسال (با سن 12 سال به بالا) با سطح زبانی متوسط پرداخته شده است. از قسمت های مختلف هر درس می توان به بخش-هایی همچون مکالمه، آموزش اصطلاحات، متن خواندن و دستور زبان اشاره نمود که در انتهای هریک از این بخش ها، تحلیلی از نظر کمی و کیفی ارائه شده است. نتایج حاصل از این تحقیق را می توان در قالب سه محور عنوان نمود: اولاً، معانی گوناگون حروف اضافه ی فارسی به صورت منظم و در قالب شبکه های معنایی منسجم سازمان یافته اند؛ ثانیاً، این شبکه ها ی معنایی می توانند مبنایی برای تهیه ی یک محتوای درسی شناختی برای آموزش حروف اضافه قرار گیرند که این مواد آموزشی، مفاهیم مختلف را به طور منسجم، حول محور یک معنای سرنمونی مورد توجه قرار داده است؛ ثالثاً، محتوای درسی تدوین شده با محوریت حروف اضافه و بر اساس رویکرد شناختی می تواند بخش های گوناگونی را دربربگیرد که این پایان-نامه تنها الگویی اولیه برای چنین محتوایی ارائه نموده است.

چکیده مساله اصلی این تحقیق، بررسی میزانانطباق کتاب فارسی در سفر، ترجمه و تالیف سیدحسن اشرف الکتابی و مینا اشرف الکتابی با واقعیت های جامعه ایرانی است. تحقیق در این پژوهش شامل دو مرحله می باشد؛ ابتدا مقدمه و سه فصل از کتاب فارسی در سفر از لحاظ صوری و محتوایی توصیف شده و مورد بررسی قرار گرفته است.سپس میزان انطباق آن با واقعیت های جامعه ایرانی بر اساس اطلاعاتی که از طریق پرسشنامه به دست آمده است ارزیابی می گردد. روش تحقیق، از نوع تحلیل محتوا به صورت توصیفی و جمع آوری داده ها از نوع پیمایشی می باشد. برای تعیین میزان انطباق عبارات به کار رفته در کتاب مورد بررسی با آنچه در جامعه ایرانی رخ می دهد، از دو پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. پرسشنامه شماره یک با هدف تعیین محتمل ترین مکان هایی که گردشگران در آن ها قرار می گیرند، طراحی گردید. جامعه نمونه پرسشنامه شماره یک 50 نفر از کارکنان دفاتر مسافرتی و گردشگری شهرهای اصفهان، همدان، تهران، و رشت می باشد. پرسشنامه شماره دو به منظور مشخص شدن پرکاربردترین عبارات، اصطلاحات، و واژگانی که گردشگران خارجی در رستوران های ایران از آن ها استفاده می کنند، تنظیم شده است. جامعه نمونه پرسشنامه شماره دو 20 نفر از کارکنان رستوران های شهرهای همدان و اصفهان هستند که به صورت تصادفی انتخاب شده اند. پژوهش حاضر پس از به دست دادن الف: محتمل ترین مکان های گردشگری و شهرهای گردشگرپذیر ایران و اولویت های گردشگری این شهرها، و ب: عبارات، واژه ها، و اصطلاحات رایج در موقعیت رستوران، و مقایسه داده های حاصل با آن چه در کتاب فارسی در سفر آمده است، مشخص می-سازد که اسامی موقعیت ها، مکان ها، و عبارات به کار رفته در کتاب فارسی در سفر با آن چه در واقعیت در جامعه و رستوران های ایران رخ می دهد تناسب چندانی ندارد.مکالمات موجود در کتاب نشانگر شرایط واقعی نیستند و به فرهنگ زبان فارسی اشاره ای نشده است.در ادامه نمونه درس نامه ای بر اساس واقعیت های جامعه ایرانیکه از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است، پیشنهاد می شود.