آپوپتوز یا مرگ برنامه ریزی شده سلول یک نوع از مرگ سلولی می باشد که موجودات چند سلولی جهت حذف سلول های نا مناسب از آن استفاده می نمایند. نکته مهم در خلال حذف این نوع سلول ها این است که فرایند آپوپتوز به حدی کنترل شده و ایمن باشد که به ساختارهای مجاور هیچ نوع آسیبی وارد نشود. در این مطالعه با استفاده از دیدگاه protein complementation assay و تکنولوژی گزارشگر های دو بخشی لوسیفراز یک روش سلولی جدید جهت سنجش آپوپتوز در سطح تشکیل کمپلکس آپوپتوزوم و اولیگو مریزه شدن مولکول apaf1 در مراحل بسیار ابتدائی آپوپتوز ارائه گردید. در این روش ابتدا قطعه آمین آنزیم لوسیفراز ( اسید آمینه های 1-416) به سمت آمین مولکول apaf1 متصل گردید. سپس قطعه کربوکسی آنزیم لوسیفراز (اسید آمینه های 395-550 ) به سمت آمین یک apaf1 دیگر متصل گردید. سلول های ترانسفکت شده با این دو سازه نوترکیب تحت القاء آپوپتوز با داروی doxorubicin در غلظت 0.5میکرو مولار قرار گرفتند. آنالیز های انجام شده جهت سنجش فعالیت لوسیفراز افزایش 15 برابری را تنها چهار ساعت پس از القاء آپوپتوز نشان می داد و این افزایش فعالیت در ظرف مدت 10 ساعت پس از القاء آپوپتوز به 155 برابر در مقا یسه با حالت کنترل می رسد. مقایسه نتایج حاصل از این روش با روش مبتنی بر استفاده از سوبسترای فلوروسنت که کاسپاز های فعال شده 3 و 7 را اندازه کیری می کند نشان می داد که از نظر زمانی روش ارائه شده 5 ساعت زودتر توان اندازه گیری آپوپتوز را دارا می باشد. همچنین نسبت افزایش سیگنال مشاهده شده در دو سیستم نشان دهنده بهبود وضعیت signal/noise در سیستم لوسیفراز دو بخشی می باشد. این سیستم گزارشگر می تواند به صورت موثری جهت بررسی پتانسیل شیمی درمانی ترکیبات متفاوت و همچنین مطالعات غلظتی و زمانی این ترکیبات مورد استفاده قرار گیرد

در این پروژه کمپلکس های تک هسته ای [cu(dppt)2(h2o)](pf6)2 (1)، [ni(dppt)2cl2] (2)، [zn(dppt)2cl2] (3)، [cu(cipro)(phen)(h2o)]pf6 (4)، [zn(dmbpy)3](pf6)2 (5)، که dppt مخفف 5،6- دی فنیل-3-(2-پیریدیل)-1،2،4-تریازین، cipro مخفف سیپروفلوکساسین، phen مخفف 1 و10-فنانترولین و dmbpy مخفف 4،?4-دی متیل-2،?2-بی پیریدین، سنتز و شناسایی شدند. ساختارکمپلکس های (1) و (4) توسط پراش اشعه ایکس تعیین شد. آنالیز پراش اشعه ایکس نشان می دهد هر دو کمپلکس دارای ساختمان هرم با قاعده مربع هستند. همچنین کمپلکس های (4) و (5) توسط امواج فراصوت در اندازه نانو سنتز و شناسایی شدند. نتایج زتا-سایزر نشان می دهند که اندازه ذرات نانوکمپلکس (4) بین nm 8/58 و nm 7/105 است و 8/33% ذرات نانو اندازه nm 1/68 و nm8/78 را دارند و سایز ذرات نانوکمپلکس (5) بین nm 2/28 و nm 8/50 است و 6/39% ذرات نانو اندازه nm 8/37 را دارند. برهمکنش کمپلکس های (1) ،(2) ،(3) و (4) با dna ماهی (fs-dna) تحت شرایط فیزیولوژی با روشهای مختلف مانند طیف الکترونی، آزمایش دناتوراسیون، ویسکوزیته، فلوئورسانس، ولتامتری چرخه ای ، روش فلوئورسانس رقابتی با اتیدیوم برمید(eb) وژل الکتروفورز بررسی شد. نتایج طیف الکترونی، آزمایش دناتوراسیون و ژل الکتروفورز نشان می-دهند که بر همکنش تمام کمپلکس ها با dna از نوع اینترکیلیشن است. مطالعات فلوئورسانس رقابتی با eb نشان می دهندکه کمپلکس های (1)، (2) و (3) می توانند جایگزین eb در سیستم dna–eb شوند و با eb برای اتصال با dna رقابت کنند. ثابت خاموشی فلوئورسانس رقابتی (ksv) برابر مقادیر (1) m-1 105 × 7/4 ، (2) m-1 105 × 8/8 و (3) m-1 104 × 1/3 محاسبه شد که نشان می دهد تمام این کمپلکس ها قدرت پیوندی بالایی با dna دارند. برهمکنش کمپلکس های (1) ،(2) ،(3) و (4) با آلبومین سرم گاوی(bsa) تحت شرایط فیزیولوژی با روش های مختلف مانند طیف الکترونی، فلوئورسانس (در سه دمای مختلف) و دو رنگ نمایی حلقوی(cd) بررسی شد. نتایج فلوئورسانس نشان می دهند که تمام کمپلکس ها توانایی بالایی برای خاموشی فلوئورسانس bsa دارند. ثابت های خاموشی(ksv)، ثابت های پیوندی(kb)، تعداد سایت های پیوندی (n)، فاصله پیوند بین کمپلکس و bsa (r) و پارامتر های ترمودینامیکی(?go ، ( ?ho, ?so بین کمپلکس و bsaمحاسبه شدند. تمام این کمپلکس ها تمایل پیوندی بالایی با bsa دارند زیرا دارای ثابت های پیوندی بزرگی هستند. علاوه بر این، بر همکنش کمپکس های(1) و (4) با dna و bsa توسط روش های داکینگ مولکولی و شبیه سازی دینامیک مولکولی بررسی شد. در ادامه برای بررسی خاصیت ضد سرطانی این کمپلکس ها، سایتوتوکسیسیتی کمپلکس ها بر روی رده های سلول سرطان سینه انسان (mcf-7)با روشmtt بررسی شد. نتایج نشان می دهند که این کمپلکس ها خاصیت ضد سرطانی بسیار خوبی بر روی رده های سلول سرطان سینه با مقادیر 50ic برابر 800/9 میکرومولار (1)، 00/13 میکرومولار (2)، 44/10 میکرومولار (3) و 50/18 میکرومولار(4) دارند. این نتایج نشان می دهند که این کمپلکس ها را می توان به عنوان داروی ضد سرطان معرفی کرد و بر روی آنها آزمایش هایinvivo انجام داد.

نقاط کوانتومی نانو ذرات نیمه هادی با خصوصیات منحصر به فرد هستند از جمله مهمترین خواص آنها می¬توان به اندازه بسیار کوچک، طیف جذبی گسترده و بهره کوانتومی فلوئورسانسی بالا اشاره کرد. این نوع خاص از نانو ذرات به دلیل ویژگی¬های مذکور کاربرد گسترده¬ای در صنایع الکترونیک دارند. امروزه توجه بسیار زیادی در زمینه کاربردهای پزشکی، دارویی و تصویربرداری به نقاط کوانتومی شده است. یکی از مهمترین کاربردهای این نانو ذرات استفاده از آنها در تصویربرداری از سلول¬های سرطانی است. در این پایان نامه ابتدا سنتز نقاط کوانتومی¬های کادمیوم سولفید در محلول آبی انجام شد. شرایط سنتز بهینه سازی شد و ذرات سنتز شده با مرکاپتواستیک اسید پایدار شدند. ذرات سنتز شده تعیین مشخصات شدند و گستره ذرات در حدود 8 نانومتر بود. نانو ذرات سنتز شده دارای فلوئورسانس در طول موج 580 نانومتر بودند. بهره کوانتومی فلوئورسانس ذرات سنتز شده تعیین شد و حدود 74 درصد بود. از آنجا که پروتئین سایدروفیلین به طور اختصاصی سلول¬های سرطانی پستان را مورد هدف قرار می¬دهد و امکان تصویربرداری از این سلول¬ها را فراهم می¬کند در مرحله بعد سایدروفیلین از طریق پیوند تیواستر به نانوذرات کادمیوم سولفید پیوند شد.

در کار تحقیقاتی حاضر یک روش حساس، ساده،سریع وکم هزینه برای تعیین الکترو شیمیایی دکسوروبیسین، بر اساس اینترکالیشن آن باdsdna پیشنهاد شد اینترکالیشن دکسوروبیسین با استفاده ازروش طیف سنجی فلورسانی بررسی شد. سپس یک حسگر زیستی الکتروشیمیایی با استفاده از الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانو صفحات گرافنی و کیتوسان، پوشش داده شده با dsdna ساخته شد، افزایش قابل ملاحظه¬ای در جریان آندی دوکسوروبیسین در الکترود پوشش داده شده با dsdna در مقایسه با الکترود بدونdsdna مشاهده شد. بعد از بهینه سازی پارامترهای موثر در پاسخ حسگر زیستی، کارایی آن از نقطه نظر تجزیه¬ای بررسی شد.حسگر زیستی پیشنهاد شده با موفقیت برای اندازه¬گیری دوکسوروبیسین در نمونه ادرار و پلاسما به کار برده شد.

در قسمت اول کار حاضر یک روش سریع، ساده و موثر برای پیش تغلیظ مقادیر کم ملاتونین با میکرو استخراج مایع-مایع پخشی ارائه شده که در آن کلروفرم به عنوان حلال استخراج کننده و ورتکس به عنوان کمک کنندی پخش مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش ملاتونین در کلروفرم استخراج شد و پس از آن برای اندازه گیری به دستگاه hplc تزریق شد. فاکتورهای موثر بر روند استخراج از جملهph ، زمان سانتریفیوژ، زمان ورتکس، حجم حلال استخراج کننده بررسی و بهینه شدند. گستره خطی0/1 تا 0/1000 نانوگرم بر میلی لیتر و حد تشخیص30/0نانو گرم بر میلی لیتر می باشد. انحراف استاندارد نسبی برای پنج اندازه گیری تکراری در غلظت 0/5 نانو گرم بر میلی لیتر، 02/4±درصد می باشد. روش پیشنهاد شده برای استخراج و اندازه گیری مقادیر کم ملاتونین در چند نمونه آبمیوه استفاده شد. در بخش دوم کار برای بررسی برهمکنش بین ملاتونین و dna دو رشته ای از ولتامتری چرخه ای و الکترود خمیر کربن( اصلاح شده با dna ، کیتوسان و نانو لوله کربنی) استفاده شد. اندازه گیری مقادیر کم ملاتونین از طریق ولتامتری عریان سازی آندی پالس تفاضلی انجام شد و پیک آندی در 85/0 ولت مشاهده شد که وابسته به اکسیداسیون ملاتونین در سطح الکترود می باشد. گستره خطی منحنی کالیبراسیون 0/2 تا0/90 نانومولار و حد تشخیص 063/0 نانو مولار است. انحراف استاندارد نسبی برای پنج نمونه تکراری 8/7± درصد است. الکترود پیشنهاد شده برای اندازه گیری ملاتونین در آب انگور مورد استفاده قرار گرفت

تشخیص و درمان بیماری ها از مسائلی است که در طی سال های اخیر دانشمندان را به سمت استفاده از تکنیک ها و مواد جدید هدایت کرده است. با ظهور تکنولوژی نانو و بروز دستاوردهای آن در دو دهه گذشته، دریچه ی امیدبخش و جدیدی در علوم پزشکی باز شده است. امروزه پیشرفت های علوم و فناوری نانو در حوزه های تشخیص، تصویر برداری، درمان و...، به مرحله ای رسیده که می تواند راه گشای بسیاری از مسائل و مشکلات برای بیماری های ناعلاج باشد. در این راستا اتصال dna عامل دار شده بوسیله تیول روی نانوذرات طلا و استفاده از آن به عنوان پروب برای شناسایی توالی اختصاصی dna تکنیکی در حال توسعه است. این تکنیک ارزان، آسان و برای شناسایی کالرومتریک اهداف dna بوده و جایگزینی برای سنجش های مبتنی بر فلورسنس و رادیواکتیویتی می باشد. در راستای همین رویکرد رو به رشد، در این پژوهش از روش جدیدی برای ساخت یک حسگر زیستی مبتنی بر نانو ذرات طلا جهت تشخیص زود هنگام سلول های سرطانی استفاده شد. این حسگر با تشخیص میکروrnaهای ترشح شده در سرم خون و ادرار بیماران مبتلا به سرطان، که به عنوان بیومارکر شناخته می شوند، قادر به شناسایی سلول های آلوده در مراحل اولیه بیماری خواهد بود، که این از نقطه نظر درمان پزشکی فوق العاده حایز اهمیت است.

ازمک (lepidium draba) یک علف هرز چندساله و متعلق به خانواده شب بو (brassicaceae) است. این گیاه غنی از گلوکوزینولات گلوکورافانین است که می تواند در حضور میروزیناز به ایزوتیوسیانات سولفارافان تبدیل شود. این متابولیت دارای اثرات زیستی و بیولوژیکی مختلفی از قبیل فعالیت های آنتی اکسیدانی، آنتی باکتریایی، ضدالتهابی، ضد قارچی است و در تنظیم چرخه سلولی، مهار رشد و تکثیر سلول های سرطانی موثر می باشد. در این مطالعه، اثرات غلظت های مختلف (صفر (به عنوان شاهد)، 25، 50، 100، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر) ساکارز و کیتوزان به عنوان محرک بر تولید سولفارافان در گیاهچه های l. draba که به مدت 7 روز در حضور غلظت های مختلف ساکارز و کیتوزان رشد کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این برخی خصوصیات مورفولوژیکی، محتوی کلروفیل، کارتنوئید، فلاونوئید و آنتوسیانین گیاهچه ها و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز و پراکسیداز نیز مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که محتوی سولفارافان در گیاهچه های تیمار شده با ساکارز با افزایش غلظت ساکارز در محیط به طور معنی داری نسبت به نمونه شاهد افزایش یافته بود. درحالی که در گیاهچه های تیمار شده با کیتوزان، افزایش معنی دار محتوی سولفارافان فقط در غلظت mg/l200 کیتوزان مشاهده گردید. داده ها نشان دادند که طول ریشه گیاهچه¬های تیمار شده با هر دو محرک به طور معنی داری نسبت به نمونه شاهد افزایش یافته ولی طول ساقه ها به طور معنی داری نسبت به نمونه شاهد کاهش یافته بود. این در حالی است که دو محرک تأثیر معنی داری بر میزان جوانه زنی بذرها نشان ندادند. نتایج حاصل از سنجش محتوی کلروفیل و کارتنوئید گیاهچه های تیمار شده با ساکارز و کیتوزان نشان داد که در غلظت mg/l50 هر دو محرک افزایش معنی دار محتوی کلروفیل و کارتنوئید نسبت به نمونه شاهد مشاهده می شود. همچنین با افزایش غلظت ساکارز و کیتوزان در محیط کشت محتوی فلاونوئید در گیاهچه های تیمار شده با محرک ها به طور معنی داری کاهش یافته بود، این در حالی است که افزایش معنی دار محتوی آنتوسیانین گیاهچه ها در حضور هر دو محرک نسبت به نمونه شاهد مشاهده گردید. فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز در حضور غلظت های مختلف ساکارز تا غلظت mg/l50 به طور خطی افزایش یافته و با افزایش غلظت این محرک در محیط به طور خطی کاهش یافته بود. این در حالی است که در تیمار با کیتوزان افزایش معنی دار فعالیت آنزیم کاتالاز در غلظت های mg/l400، 200 و افزایش معنی دار فعالیت آنزیم پراکسیداز فقط در غلظت mg/l400 این محرک نسبت به نمونه شاهد مشاهده گردید. درمجموع نتیجه گیری می شود که حضور ساکارز و کیتوزان در محیط کشت با اعمال استرس اکسیداتیو و تحریک سیستم دفاعی گیاه موجب این تغییرات شده است. درعین حال تأثیر ساکارز نسبت به کیتوزان بیشتر می باشد که می تواند به دلیل تأثیر آن به عنوان یک مولکول سیگنالی باشد که سیستم دفاعی گیاه را بیشتر تحت تأثیر قرار می دهد.

در کار حاضر، یک روش سریع، ساده، حساس و کم هزینه برای تعیین الکتروشیمیایی لاوسون، بر اساس برهمکنش لاوسون با dsdna پیشنهاد شد. برهمکنش لاوسون با dsdna با روش های، اسپکتروفلوریمتری با اتیدیوم بروماید و اسپکتروفوتومتری و الکتروشیمیایی بررسی شد و نتایج نشان داد که مکانیسم این برهمکنش از نوع اینترکالیشن می-باشد. سپس یک حسگر زیستی الکتروشیمیایی با استفاده از الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانو ورقه گرافن، پوشش داده شده با dsdna ساخته شد، افزایش قابل ملاحظه ای در جریان آندی لاوسون در الکترود پوشش داده شده باdsdna در مقایسه با الکترود بدون dsdna مشاهده گردید. بعد از بهینه سازی پارامتر های موثر درپاسخ حسگر زیستی،کارایی آن از نقطه-نظر تجزیه ایی بررسی شد. رابطه خطی جریان آندی در برابر غلظت لاوسون در گستره های 0/30-50/0 و100-0/30 میکرومولار با حد تشخیص 06/0 میکرومولار مشاهده شد. انحراف استاندارد نسبی برای شش اندازه گیری تکراری در دو غلظت 0/2 و0/20 میکرومولار به ترتیب 4/3 و 86/2 درصد بدست آمد. حسگر زیستی پیشنهاد شده، با موفقیت برای اندازه گیری لاوسون در نمونه عصاره برگ حنا به کار رفت.

سرطان معده چهارمین سرطان رایج و دومین علت مرگ ومیر مرتبط با سرطان در جهان شناخته شده است. آنتی اکسیدان ها از تخریب سلول ها و dna جلوگیری می کنند. بنابراین برای جلوگیری از امراض زیادی از قبیل سرطان، بیماری های قلبی، آلزایمر، پیری، پارکینسون و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. تحقیقات فیتوشیمیایی نشان می دهد که گیاه دارویی کلپوره دارای طیف گسترده ای از اثرات دارویی ازجمله خواص آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی هستد. در این مطالعه اثر غلظت های مختلف عصاره ها و اسانس کلپوره، روی سلول های سرطانی معده (ags) مورد بررسی قرار گرفت. غیر از این، خاصیت آنتی اکسیدانی اسانس و عصاره های الکلی گیاه کلپوره با روش dpph و frap مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت، ترکیبات موجود در اسانس کلپوره با استفاده از تجزیه و تحلیل gc-ms مشخص شد.

در این پایان نامه نانوذرات اکسید آهن (مگنتیت، fe3o4) با استفاده از شیوه هم رسوبی سنتز و در ادامه برای ایجاد بستری مناسب برای مزدوج شدن dna با آمینواسیدها، دولایه شامل اولئیک اسید و ستیل تری متیل آمونیوم بروماید (ctab) و نیز یک ترکیب آلی سنتز شده به نام n-(4-آمینو فنیل) سوکسینامیک اسید عامل دار شد.

در این پروژه نانوزیست حسگر طلا برای شناسایی و تعیین هورمون محرک تیروئید طراحی شده است. مزدوج سازی آنتی بادی با نانوذره به روش الکترواستاتیک انجام شد، که روشی ساده، تک مرحله ای و مقرون به صرفه است. نانوذرات طلا با اتصال به آنتی بادی های مونوکلونال هورمون تحریک کننده تیروئید با تغییر در طول موج و طیف lspr آن موجب تعیین و اندازه گیری هورمون tsh با حساسیت بسیار بالا شد. هورمون tsh در کنترل عملکرد تیروئید نقش محوری داشته و مفیدترین نشانگر فیزیولوژیک فعالیت هورمون تیروئید است. ترشح این هورمون به وسیله هورمون هیپوتالاموسی تنظیم می شود. مقدار متوسط آن در خون 4/0 -5 میلی واحد بین المللی در لیتر است. کم و زیاد بودن این هورمون در خون باعث اختلالات غده تیروئید می شود]7[. یکی دیگر از جنبه های کاربردی فناوری نانو که امروزه بیشتر مورد توجه است استفاده از ساختارهای نانو به عنوان یک سیستم دارورسانی به سلول های سرطانی بدون آسیب به سلول های سالم است. از بین انواع نانوساختارهای طلا نانولوله های طلا دارای سطح مناسبی برای بارگذاری داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین هستند. نانولوله های طلا کنترل بهتری در افزایش طول موج پلاسمونیک از خود نشان می دهند. در این ساختار نسبت وضعیت دو فرکانس رزونانس پلاسمون متفاوت در ابعاد طولی و عرضی آن مشاهده می شود. این نانولوله ها با انجام واکنش جاگذاری گالوانیک ساخته می شوند. در سنتز ابتدا نانوسیم های نقره ساخته می شود و به طور موقت برای ساخت نانولوله های طلا مورد استفاده قرار می گیرند]8[. برای بررسی امکان کاربرد نانولوله های طلا سنتز شده در داروسانی، سمیت آنها توسط تست mmt انجام شد.

فاکتور رشد اپیدرمی(egf)، یک عضو از خانواده ی گسترده ی مولکولی با 53 باقی مانده ی اسید آمینه در یک زنجیره ی پلی پپتید تک رشتهای است و دارای وزن مولکولی 2/6 کیلو دالتون می باشد. همه ی اعضای خانواده ی egf، شباهت زیادی در ویژگی های ساختاری، عملکردی و اثرات بیولوژیکی دارند. به علاوه شامل یک یا بیشتر توالی آمینواسیدی تکراری محافظت شده هستند. این توالی محافظت شده شامل شش باقیمانده-ی سیستئین است که سه باند دی سولفیدی داخل سلولی را تشکیل می دهند. فاکتور رشد اپیدرمی یک نقش ضروری در روند بهبود زخم با تحریک تکثیر و انتقال کراتینوسیت ها ایفا می کند. تولید پروتئین های نوترکیب، مخصوصا پروتئین هایی که کاربرد دارویی دارند، در استراتژی طراحی دارو از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. به علاوه استفاده از این ترکیب در بهبود زخم، خصوصا زخم هایی که منجر به سوختگی می شوند، پیشبرد تحقیقات در این زمینه را ضروری و مهم کرده است. بسیاری از مطالعات به تولید hegf با استفاده از تکنولوژی dna نوترکیب اقدام کرده اند. ولی تا به حال بازدهی بالایی از میزان تولید hegf نوترکیب سیتوپلاسمی و فعال گزارش نشده است. به دلیل بالا بودن سرعت بیان پروتئین های نوترکیب در سیستم های بیانی مانند اشریشیاکلی، پروتئین های نوترکیب به سرعت در سیتوپلاسم تجمع یافته و تولید اجسام نامحلول را می دهند. به علاوه به دلیل احیایی بودن سیتوپلاسم باکتری امکان ایجاد تشکیل پیوند های دی سولفید پروتئین وجود ندارد و پیوند های دی سولفید برای فعالیت و عملکرد پروتئین ضروری می باشند. بنابراین برای دستیابی به بازدهی بالای پروتئین نوترکیب فعال و دارای عملکرد زیستی و محلول، بهینه سازی شرایط تولید اهمیت بسزایی دارد. هدف از این مطالعه ساختن سازه هیبرید-hegf نوترکیب که برای بیان hegf در سویه ی ایکلای t7 شافل استفاده می شود. این سویه برای تولید پروتئین های حاوی باند دی سولفید در سیتوپلاسم مهندسی شده است. نتایج ما نشان داد که برای تولید پروتئین های یوکاریوتی کوچک با باند دی-سولفید مانند hegf سویه ی t7 شافل مناسب می باشد. و با استفاده از بهینه سازی کدونی ژن فاکتور رشد اپیدرمی براساس ترجیح کدونی ایکلای و استفاده از enhancer tag در بالادست ژن برای القای ساختار صحیح پروتئین و بیان ژن در سویه مناسب t7 شافل ایکلای به تولید بالای این پروتئین به صورت محلول با فعالیت زیستی بالا در سیتوپلاسم با متوسط غلظت 94/3 میلی گرم بر میلی لیتر پروتئین خالص سازی شده دست یافتیم.