هدف پژوهش حاضر، پیش بینی شدت علائم افسردگی بر اساس عوامل شناختی و فراشناختی بود. گروه نمونه این پژوهش شامل 247 نفر دانشجو بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس از میان دانشجویان دانشگاه شیراز، انتخاب شدند. افراد به وسیله مقیاس های نگرش های ناکارآمد (das-19)، باورهای منفی و مثبت درباره نشخوار، مقیاس افسردگی بک-ii و خرده مقیاس اضطراب از مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی (dass-21) مورد آزمون قرار گرفتند. طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. بدین صورت که شدت علائم افسردگی به عنوان متغیر ملاک توسط متغیرهای پیش بینِ نگرش های ناکارآمد و باورهای منفی و مثبت درباره نشخوار مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، میزان اضطراب، تحصیلات، سن و وضعیت تأهل افراد به روش آماری کنترل گردید. روابط بین متغیرها توسط تحلیل رگرسیون خطی به شیوه سلسله مراتبی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که نگرش های ناکارآمد کمال گرایی و خودمختاری و باورهای منفی و مثبت درباره نشخوار، توانستند به طور مثبتی شدت افسردگی را پیش بینی کنند. هم چنین، نشان داده شد که عوامل فراشناختی در مقایسه با عامل شناختیِ نگرش های ناکارآمد قدرت پیش بینی کنندگی بیشتری داشتند. یافته های پژوهش حاضر فرصتی جهت روا ن شناسان فراهم می-آورد تا در مسیر درمان افسردگی، علاوه بر پرداختن به محتوای تفکر بیماران به فراشناخت و فرایند تفکر افراد توجه بیشتری کنند.