چکیده انگور به دلیل داشتن انواع مختلفی از ترکیبات فنولی همچون فلاوونوئیدها دارای خصوصیات آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی است. با این وجود چندین مطالعه، خاصیت ژنوتوکسیسیتی برخی ترکیبات موجود در آب انگور همچنین تاثیر منفی بعضی از ترکیبات فلاوونوئیدی را بر تکثیر سلول های لنفوسیت نشان داده اند. در این پژوهش اثر جهش زایی عصاره ی متانولی بخش های مختلف هسته، پوست، برگ پیر، برگ جوان و آب 8 رقم انگور کشت شده در ایران، شامل: بیدانه سفید، شاهرودی، حلوایی، یاقوتی کاشان، یاقوتی سنندج، عسکری، فرخی و قرمز یاقوتی درشت از طریق آزمون ایمز مورد بررسی قرار گرفت. بررسی در غلظت های 1000، 2000 و 3000 میکروگرم بر میلی لیتر و با استفاده از سالمونلا تیفی موریوم سویه 98ta انجام شد. همچنین اثر عصاره ها بر رشد و تکثیر سلول های لنفوسیت در غلظت های 100، 1000، 2000 و 3000 میکروگرم بر میلی لیتر با استفاده از سنجش mtt مورد ارزیابی قرار گرفت. بنابر نتایج به دست آمده، در تمامی ارقام انگور عصاره ی متانولی هسته و برگ پیر بیشترین و عصاره ی تام آب انگور کمترین اثر القایی را بر تکثیر سلول های لنفوسیت دارد که ممکن است در نتیجه وجود ترکیبات فنولی بیشتر در هسته و برگ پیر و کمتر بودن این ترکیبات در آب انگور باشد. نتایج حاصل از آزمون ایمز نیز نشان داد عصاره ی متانولی هسته، پوست و برگ انگور در هیچ کدام از ارقام بررسی شده اثر جهش زایی ندارند. اما عصاره ی تام آب انگور تمامی ارقام، در غلظت 3000 میکروگرم بر میلی لیتر دارای اثر جهش زایی است. ممکن است ترکیبات فنولی موجود در آب انگور منشا این تاثیرات باشند اما بررسی های بیشتری جهت تائید جهش زایی آب انگور همچنین یافتن ترکیب موثر در آن باید انجام گیرد.