واکنش تابعی پشه شکارگر aphidoletes aphidimyza rondani (dip.: cecidomyiidae) در دوره های جستجوگری مختلف با تغذیه از تراکم های 5، 10، 20، 40، 60 و80 عدد پوره سن سوم شته اقاقیا (hem.: aphididae) aphis craccivora koch در شرایط آزمایشگاه (دمای1± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±70 درصد، دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) بررسی شد. نتایج نشان داد که واکنش تابعی لارو روز چهارم a. aphidimyza در تمام دوره های جستجوگری نسبت به تراکم های مختلف شته اقاقیا a. craccivora از نوع دوم iiاست. قدرت جستجو و زمان دستیابی لارو روز چهارم در دوره های جستجوگری مختلف با تغذیه از تراکم های شته اقاقیا متغیر بود ند. قدرت جستجو با دوره های زمانی روند کاهشی نشان داد. با این حال، زمان دستیابی با افزایش فواصل زمانی، دارای روند کم شونده ای بود. برآورد نرخ حداکثر شکارگری (t/th) با دوره های جستجوگری مختلف رابطه مستقیم داشت. برهمکنش دشمنان طبیعی و شته اقاقیا a.craccivora در شرایط طبیعی روی درختان اقاقیا ( دامنه میانگین دما 5/27 - 30 درجه سانتی گراد، دامنه میانگین رطوبت 51 -61 درصد ) بررسی شد. نتایج نشان داد که بین تراکم تخم و لارو پشه شکارگر و پوره های شته اقاقیا همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد و حشره کامل شکارگر دارای رفتار تجمعی نسبت به تراکم پوره شته هست و حضور آن ها در تراکم های بالاتر طعمه بیشتر است. همچنین مشاهده شد که پشه شکارگر a. aphidimyza و مگس سیرفید sphaerophoria scripta به عنوان شکارگرهای موثر در برهمکنش بین شته های بالغ و پوره ها و شکارگرها هستند (f1,36=41.625; p<0.001 و f2,35=27.669 p<0.001). جدول زندگی شته اقاقیا a. craccivora در شرایط شرایط طبیعی(دامنه دمایی 16 تا 32 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 32 تا 89 درصد) و آزمایشگاهی ( شرایط بالا) بررسی شد. دوره های رشد مراحل نابالغ شته اقاقیا a. craccivora در مرحله پوره سن دوم و دوره پیش از بلوغ در شرایط طبیعی و آزمایشگاهی اختلاف معنی داری وجود داشت. طول عمر شته های بالغ در شرایط طبیعی و آزمایشگاهی با تفاوت معنی دار به ترتیب 0/807 ± 12/69 و 0/374± 16/42 روز محاسبه شد. نتایج نشان داد که اوج مقدار تولید مثل در روزهای 9 و 8 عمر حشرات بالغ به ترتیب در شرایط طبیعی و آزمایشگاهی اتفاق افتاد. r نرخ ذاتی افزایش جععیت شته a.craccivora در شرایط طبیعی و آزمایشگاهی تفاوت معنی داری را نشان داد. نرخ متناهی افزایش جمعیت (γ) نیز در شرایط طبیعی و آزمایشگاهی به طور معنی دار افزایش یافت. نرخ متناهی افزایش جمعیت (γ) در شرایط طبیعی و آزمایشگاهی به ترتیب 0078/0 ± 1/2791و 0054/0 ± 3423/ 1 در روز مشاهده شد. نتیجه گرفته شد که اگرچه مقادیر پارامترهای واکنش تابعی a. aphidimyza در دوره مختلف جستجو گری تغییر می کنند، نوع واکنش تابعی یکسان و از نوع دوم بود. نتایج نشان داد که بسیاری از پارامترهای جدول زندگی شته اقاقیا a.craccivora در شرایط طبیعی و آزمایشگاه دارای تفاوت معنی داری بودند. همچنین نتایج حاصل از برهمکنش نشان داد که پشه شکارگر و مگس های سیرفید s. scripta در کنترل طبیعی جمعیت شته اقاقیا موثرترین بودند.