اقوام ترک زبان به سبب عوامل جغرافیایی و تاریخی روابط پیوسته ای با ایرانیان داشته اند. آنان از طریق ایرانیان با اسلام آشنا شدند و ایرانیان به واسطه برتری تمدنی خود تاثیر آشکاری بر ترکان نهادند. سابقه زبان فارسی در آسیای صغیر به دوران هخامنشیان می رسد که یکی از استان های این سلسله محسوب می-شده است. بعد از اسلام و تسلط آل سلجوق بر آسیای صغیر زبان و ادب فارسی در آن جا بیش از گذشته توسعه یافت. سلاطین ترک سلجوقی و عثمانی، کارگزاران ایرانی هنرمندان و ادبا علما و اهل تصوف نقش مهمی در گسترش زبان و ادب فارسی ایفا کردند. این زبان علاوه بر تاثیر در ادبیات و شعر قلمرو عثمانی در حوزه کشورداری خاصه در بخش های مختلف دیوانسالاری عثمانی نقش بارزی پیدا کرد و اسامی بسیاری از سازمان ها و کارگزاران اداری مالی و نظامی از واژه های فارسی ساخته شد. با شروع تنظیمات در فرهنگ عمومی عثمانی نسبت به یادگیری زبان فارسی واکنش منفی ایجاد و در نهایت منجر به تضعیف جایگاه واژه های فارسی شد.