پژوهش حاضر در جستجوی آن است که با بررسی مولفه ها، آراء، ایدئولوژی و اهداف جریان های فکری فرهنگی ایران پس از انقلاب اسلامی، به تبیین میزان و نوع اثرگذاری هر یک بر حقوق زن بپردازد. مسئله این تحقیق این است که با کدامین معیار یا بر اساس کدام مقسمی، می توان تصویری از فضای نظری جامعه ایران به دست داد و از سوی دیگر چطور می توان همبستگی میان جریانات اجتماعی با حوزه های حقوقی را به درستی بیان کرد. برای رسیدن به این پاسخ ها، در بخش نظری رابطه جریانات اجتماعی با مطالبات حقوقی، نظریات مکتب «واقع گرایی اجتماعی» با دیدگاه اندیشمندانی مانند «هومز» و «لوین» ملاک پژوهش قرار گرفته است. این اندیشمندان اعتقاد به همبستگی تحولات اجتماعی با تحولات حقوقی داشته و برای رسیدن به این ارتباط به مطالعه واقیت های عینی جامعه می پردازند. اینان معتقدند، که این همبستگی تأثیرپذیری قواعد حقوقی از افکار و اعتقادات افراد دخیل در آن و پویایی حقوق را نشان می دهد. در بخش جریان شناسی نیز، باید گفت، جریان های فکری فرهنگی هرکدام به اعتباری جریان نامیده می شوند؛ این اعتبار ناشی از تقسیم بندی آنان بر حسب آرای اندیشمندان، کنشگران مطرح، تأثیرات عینی در صحنه اجتماع، هویت، عقاید و... است. حال چرایی و چگونگی تقسیم بندی این جریانات در اندیشه های صاحبنظران مطرح شده، بر حسب دین محوری و رابطه آنان با سنت و مدرنیته می باشد. این پژوهش مبتنی بر روش تحلیلی ـ استدلالی بوده و برای جمع آوری داده ها از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای به روش فیش برداری استفاده شده است. نتایج یافته ها حاکی از آن است که در نظام اسلامی ایران که حقوق از شریعت دینی استنباط می شود، موضع گیری در برابر این امر، دو رویکرد کلی ”دینی“ که حقوق اسلامی را به حق می دانند و ”غیر دینی“ که اساس تبعیض در حقوق را اسلامی و دینی بودن آن دانسته و خواستار دین زدایی از قانونگذاری می باشند، را به وجود می آورد. در گام بعدی موضع گیری جریان ها در زیرمجموعه این دو رویکرد دینی و غیردینی به سنت و مدرنیته، خرده جریان های ”سنت گرا“، ”تمدن گرا“، ”روشنفکری دینی“ و ”روشنفکری التقاطی“ را در بخش دینی و ”روشنفکری سکولار“ و ”سیاسی“ را در بخش غیر دینی ایجاد می کند، که مجموعه عملکرد هر یک در برابر تحولات اجتماعی و زمینه اعتقادی جامعه، حقوق متفاوتی را برای زنان طلب می کند.

تولید پلی پروپیلن در راکتور های فاز گازی یکی از مهم ترین تکنولوژی هایی است که در صنعت پلیمریزاسیون مورد توجه و استفاده قرار گرفته است. تکنولوژی راکتور چند بخشی چرخان فاز گازی (mzcr)به گونه ای طراحی شده است که با استفاده از آن ذراتی با قطر بین 2 تا 10 میلیمتر، با ساختاری لایه لایه که آن را به پیاز تشبیه کرده اند، تولید می شود که قطر هر یک از لایه های آن از میکرون تجاوز نمی کند. استفاده از این راکتورها در پلیمر شدن پروپیلن نه تنها صرفه اقتصادی به دلیل استفاده از یک راکتور را به دنبال دارد، بلکه در تولید کوپلیمرهای چند فازی ناهمگون، امکان بهینه سازی همزمان خواصی از قبیل مقاومت ضربه ای و مدول خمشی را فراهم می کند. با هدف پیش بینی فرایند پلیمریزاسیون در این راکتور در فشارهای بالا، مدلی بر مبنای انجام فرایند پلیمریزاسیون در قسمت بالارونده واحد تولید پلی پروپیلن فاز گازی بستر چرخان (اسفریزون) و با احتساب موازنه جرم و انرژی در این حالت (بستر سیال چرخان) نوشته می شود. این مدل می تواند رفتار هیدرودینامیکی سیالیت از نوع ضربه ای را به خوبی پیش بینی کند. همچنین در این مدل مشاهده می شود که با تغییر شرایط هیدرودینامیک سیال شرایط فرایند پلیمریزاسیون نیز تغییر می یابد. بنابراین تاثیر سرعت گاز بر روی میزان تولید و نرخ آن (شار تولید مواد جامد) بسیار اثرگذار است. در ادامه شبیه سازی بر مبنای حالات مختلف و شرایط متفاوت انجام شده است. مقادیر پایه ای برای پارامترهای ورودی در نظر گرفته شد (بر مبنای داده های ون پوتن و همکاران). شبیه سازی اولیه بر مبنای راکتور بشکه ای انجام شد. در این شبیه سازی فرض شد که کاتالیزور در قسمت بالارونده راکتور (قسمتی که واکنش اصلی در آن اتفاق می افتد) حضور داشته و شار ورودی ذرات جامد به راکتور صفر است. هدف بررسی نتایج با پیشگویی مدل برای اطمینان از نتایج بدست آمده از مدل است. سپس شبیه سازی با در نظر گرفتن رودی برای شار ذرات جامد در داخل راکتور (بالارونده) نظر گرفته شد. این شبیه سازی با هدف امکان سنجی مدل به منظور شبیه سازی راکتور در حالت بستر سیال ضربه ای انجام شد.