هدف: در این مطالعه به بررسی کارایی تست های الکتروفیزیولوژیک در تشخیص بیماری آمبلیوپی در اطفال در کلینیک قدس در سال 1389 پرداختیم.روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای توصیفی - تحلیلی مقطعی انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی در این مطالعه شامل 25 کودک مبتلا به آمبلیوپی مراجعه کننده به کلینیک قدس در سال 1389 بود. نحوه انتخاب افراد به صورت تصادفی ساده بود. جمع آوری داده ها با استفاده از چک لیست انجام شد.یافته ها: میانگین latency ثبت شده در vep 118 میلی سکند با انحراف معیار 2/10 و میانگین amplitude آن 48/1 میکروولت با انحراف معیار 005/1 بود. میانگین latency ثبت شده در erg 44/53 میلی سکند با انحراف معیار 47/8 و میانگین amplitude آن 6/30 میکروولت با انحراف معیار 63/91 بود. میانگین اندکس آردن ثبت شده در eog نیز 37/1 با انحراف معیار 21/0 بود.نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که کلیه آزمون های الکتروفیزیولوژیک کارآیی یکسانی در تشخیص بیماری آملیوپی در اطفال دارند و لذا استفاده از آنها با توجه به objective بودنشان می تواند در اطفال مد نظر باشد.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثر کلروکین روی عصب بینایی بیماران مبتلا به لوپوس طی سالهای 88 الی 89 در پلی کلینیک قدس انجام شده است. روش مطالعه: در این مطالعه مقطعی، 50 فرد بدون وجود سابقه اختلال بینایی و تشنج وارد مطالعه شدند که شامل 25 نفر بیمار مبتلا به لوپوس تحت درمان با کلروکین بودند و 25 نفر بیماری نداشتند و بعنوان گروه شاهد بودند. دو گروه تحت vep قرار گرفتند و نتایج به دست آمده در دو گروه مقایسه شدند. یافته ها: میانگین amplitude در گروه مورد 04/6 و در گروه شاهد 84/5 میکروولت بود که اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (p=0.717). میانگین latency در گروه مورد 76/104 و در گروه شاهد 28/89 میلی سکند بود که اختلاف آماری معناداری را نشان می داد (p=0.0001). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده چنین استنباط می شود که طولانی شدن فاز تأخیری مهمترین تغییر ثبت شده در vep در مبتلایان به لوپوس که تحت درمان با کلروکین می باشند، بوده و ولتاژ چندان تغییر نمی یابد.

هدف: این مطالعه به منظور بررسی نتایج شنوایی سنجی در کارگران کارخانه آلومینیوم در شهر تهران در سال 88-89 انجام شده است. روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) توصیفی- تحلیلی (descriptive-analytical) مقطعی (cross-sectional) انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی شامل 64 نفر از کارگران شاغل به کار در کارخانه آلومینیوم در شهر تهران در سال 88-89 بود. یافته ها: در 33 نفر (6/51 درصد) گوش راست و در 33 نفر (6/51 درصد) گوش چپ دچار اختلال شنوایی بود. جنسیت افراد و سطح تحصیلات آنها تأثیری در وجود اختلال شنوایی در آنها نداشت (p > 0.05). سن و سنوات کاری افراد در اختلال شنوایی در گوش راست تأثیر معناداری داشت و کسانی که اختلال شنوایی داشتند، سن و سنوات کاری بیشتری داشتند (p < 0.05). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس یافته های حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که کارگران شاغل در کارخانجات آلومینیوم میزان شیوع بالایی از نظر اختلال شنوایی دارند که این اختلال با سن و سنوات کاری آنها در ارتباط است.