مطالعات نشان می دهند که یون روی می تواند در رفتار های مرتبط با اضطراب دخیل باشند. از طرفی بین میزان تستوسترون و رفتارهای اضطرابی نیز ارتباط متقابل وجود دارد. با توجه به ارتباط یون روی با سیستم آندروژنی، هدف پژوهش حاضر بررسی تداخل اثر کلرید روی و سیستم آندروژنی بر رفتار های اضطرابی در موش های نربالغ نژاد ویستار می باشد. جهت ارزیابی رفتار اضطرابی نیز از مدل ماز به علاوه مرتفع استفاده گردید. گروه های گنادکتومی شده مقادیر مختلف کلراید روی ( mg/kg10و7.5و5) بصورت داخل صفاقی و تستوسترون ( mg/kg1) را بصورت زیر پوستی دریافت کردند. در ادامه تستوسترون (زیر پوستی) در کنار مقدار غیر موثر کلراید روی (mg/kg 5) بر اضطراب تزریق شدند. 30 دقیقه پس از تزریق دوم آزمون رفتاری از حیوانات به عمل آمد. جهت بررسی اثر گنادکتومی، میزان تستوسترون و روی سرم نیز ارزیابی شد. نتایج نشان دادند که کلراید روی به میزان mg/kg;ip)5،7.5،10) سبب افزایش اضطراب در موشهای گنادکتومی شدند. میزان تستوسترون سرم در گروه گنادکتومی شده نسبت به شاهد گنادکتومی بصورت معنی داری کاهش یافت در حالیکه میزان روی پلاسما در موشهای گنادکتومی نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت. مهار گیرنده های آندروژنی با تزریق فلوتاماید (mg/kg 5) بصورت زیر پوستی به موش های سالم سبب افزایش اضطراب گردید. تزریق روی در کنار فلوتاماید به شکل قابل توجهی سبب تقویت اثر اضطراب زایی این ترکیبات گردید.