کودکان پس از تولد از طریق شنیدن زبان را فرا می¬گیرند. کودکان کم¬شنوای شدید به دلیل نقص در سیستم شنوایی قادر به شنیدن بخش عظیمی از صدای گفتاری خود و دیگران نیستند، به همین دلیل گفته می شود آنها فاقد هر گونه پیش زمینه¬ی ذهنی در مورد اصوات گفتاری هستند. به همین علت، در درک عناصر زبرزنجیری آنها نواقصی قابل مشاهده است. کاشت حلزون از جمله راهکارهایی است که برای جبران این نقیصه مورد استفاده قرار می¬گیرد. در این میان، عامل¬ جنسیت و سن کاشت نیز در درک گفتار کودکان از اهمیّت ویژه¬ای برخوردار است. پژوهش حاضر سعی بر آن داردک برخی از عناصر زبرزنجیری از جمله آهنگ، تکیه هجایی، تکیه تأکیدی و الگوی کلمه را در کودکان کاربر کاشت حلزون و کودکان شنوا بررسی، توصیف، تحلیل و مقایسه کند. علاوه بر این، تأثیر متغیر جنسیت در کودکان کاربر کاشت و کودکان شنوا و متغیر سن کاشت، در کودکان کاربر کاشت حلزون را نیز مورد توجه قرار دهد. داده¬های این پژوهش از طریق آزمون¬های آهنگ، تکیه¬ی هجایی، تکیه¬ی تأکیدی و الگوی کلمه بدست آمده است. بدین منظور، از 40 کودک کاربر کاشت حلزون از مرکز کاشت بیمارستان شیراز و 60 کودک شنوا از مدارس ابتدایی خواسته شد تا به این آزمون ها پاسخ گویند. سپس، برای مقایسه¬ی میانگین آزمون های مورد نظر و تشخیص میزان معناداری آزمون ها در هر دو گروه کودکان کاربر کاشت حلزون و کودکان شنوا از نرم افزار spss و آزمون تی (آزمون دو نمونه ی مستقل) استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد که میانگین درک آهنگ، تکیه ی هجایی، تکیه ی تأکیدی و الگوی کلمه در کودکان کاربر کاشت حلزون پایین تر از کودکان شنوا است. علاوه بر این، جنسیت و سن کاشت بر درک عناصر زبرزنجیری این کودکان موثر بوده است. در مورد جنسیت در هر دو گروهِ کاربر کاشت و شنوا، کودکان پسر عملکرد بهتری در مقایسه با کودکان دختر داشتند. سن کاشت نیز به گونه ای است که هر چه سن کاشت پایین¬تر باشد درک عناصر زبرزنجیری بالاتر و هر چه سن کاشت بالاتر باشد درک این عناصر پایین تر خواهد بود.