در این پژوهش قابلیت جذب فلز نیکل از محلولهای آبی در سیستم ناپیوسته آزمایشگاهی توسط کلسیم آلژینات، قارچ غیر زنده آسپرژیلوس آواموری آزاد و تثبیت شده مورد مطالعه قرار گرفته و تا ثیرات چندین پارامتر محیطی مهم مانند ph، غلظت جاذب، مدت زمان تماس و غلظت محلول بر شدت جذب مورد بررسی قرار گرفت. گروههای عاملی موجود و موثر برفرایند جذب و همچنین مورفولوژی سطح جاذب قبل و بعد از جذب به ترتیب توسط آنالیزهای تبدیل فوریه طیف سنجی مادون قرمز و میکروسکوپ الکترونی پرتوی مشخص شدند. نتایج آزمایشگاهی در هر سه حالت به صورت بهتری از ایزوترم لانگمور طبیعیت کرده و با مطالعه سینتیک جذب هر سه حالت مشخص شد که سینیتیک شبه درجه دوم توانایی بهتری را برای بیان فرایند جذب صورت گرفته دارا می باشد. بیشترین مقدار ظرفیت جذب برای قارچ آسپرژیلوس آواموری آزاد در ph= 6 و مقدار 0/25 گرم از توده سلولی غیر زنده و غلضت اولیهppm 25 برابر با mg/g4/528، برای قارچ آسپرژیلوس آواموری تثبیت شده توسط کلسیم آلژینات در ph= 5/5و مقدار 0/25 گرم از توده سلولی غیر زنده و غلضت اولیهppm 25 برابر با mg/g 6/80 و بیشترین مقدار جذب بستر کلسیم آلژینات در ph=6 و غلضت اولیهppm 25 برابر با mg/g 83/2 بدست آمد.

به منظور بررسی تاثیر انتخاب بر کاهش واریانس ژنتیکی وزن بدن در طرح اصلاح نژاد هسته دار در گوسفند لری بختیاری، رشد ژنتیکی و نرخ انتقال بهینه در دو حالت ثابت و متغیر فرض کردن واریانس ژنتیکی در یک طرح اصلاح نژاد هسته¬ای به روش شبیه¬سازی قطعی مقایسه شد. داده¬ها شامل اطلاعات جمع¬آوری شده از گوسفند نژاد لری¬بختیاری طی سال¬های 1382-1368 در ایستگاه شولی واقع در شهر¬کرد بود. چهار تابع هدف تک صفتی مختلف شامل وزن تولد، وزن از شیر¬گیری و وزن یک¬سالگی تعریف و انتخاب بر اساس یک رکورد شخصی صورت گرفت. رشد ژنتیکی مورد انتظار یک بار با نادیده گرفتن اثر انتخاب و بار دیگر با دخالت آن برآورد شد. نتایج نشان داد که نادیده گرفتن اثر انتخاب بر واریانس ژنتیکی افزایشی صفت باعث ایجاد اریبی در برآورد رشد ژنتیکی ناشی از انتخاب در یک سیستم اصلاح نژاد هسته¬ای می¬شود و در اغلب موارد این اریبی در هسته باز اندکی کمتر از هسته بسته بود. با تغییر سهم هسته از کل جمعیت از 5 تا 15 درصد میزان اریبی از 11 به 16 درصد افزایش یافت. با افزایش شدت انتخاب میزان اریبی تا 17 درصد زیاد شد. هنگامی که سهم هسته از 10 درصد بیشتر بود اثر افزایش شدت انتخاب بر اریبی قابل صرفنظر کردن بود. تفاوت در میانگین ژنتیکی اولیه هسته و پایه منجر به تغییر میزان اریبی شد. اما این تغییر از الگوی واحدی پیروی نمی¬کرد. در شرایطی که وراثت پذیری هسته و پایه برابر بود بیشترین اریبی (18 درصد) رخ داد. افزایش وراثت پذیری صفت در هسته و پایه باعث افزایش میزان اریبی به 35 درصد شد. نرخ انتقال بهینه ماده¬ها و نر¬ها بین هسته و پایه به دخالت یا عدم دخالت اثر انتخاب بر واریانس ژنتیکی صفت وابسته نبود و در هر دوحالت (دخالت و عدم دخالت انتخاب) با حداکثر 25 درصد از ماده¬های پایه به هسته و 75 درصد از نر¬های پایه از هسته، به حداکثر رشد ژنتیکی منجر گردید. بهینه سازی نرخ¬های انتقال بین هسته و پایه به کاهش اریبی منجر شد. نتایج مربوط به رشد ژنتیکی با یا بدون دخالت اثر انتخاب بر واریانس برای صفات مورد مطالعه یکسان بود و به نوع صفت بستگی نداشت.