تحقیق به دنبال بررسی گفتمان امام در دورههای مختلف و یافتن چگونگی مفصل بندی دال های مختلف در آن است. پژوهش، کیفی توصیفی از جنس تحلیل گفتمان لاکلا و موفه است. هشت دوره پیشارهبری (1320-1340)، آغاز مبارزه (1340-1343)، تبعید(تمهید حکوت اسلامی) (1343-1356)، پاریس(رهبری فرآیند انقلابی) (1357)، تأسیس رژیم (قم) (1357-1358)، تثبیت نظام (1358-1361)، رهبری جهاد (1361-1366)، تمهید آینده (1367-1368) انتخاب شده است. در سراسر این دورهها دقایق گفتمانی نسبتاً ثابتی نظیر عدالت، آزادی، استقلال و استکبارستیزی، پیشرفت، وحدت وجود داشتهاند. آنچه مفصلبندی گفتمانی امام را متمایز میکند، دالهای برتر این دورههاست. دفاع از اسلام، دعوت به قیام برای اسلام و استقلال، ولایت فقیه، انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی(تأسیس)، جمهوری اسلامی(تثبیت)، جهاد و انقلاب اسلامی دال برتر دورههای هشت گانه است. امام به غیریت سازی با عناصر مختلفی نظیر غربزدگان، سلطنت، استعمار، متحجرین، آمریکا، اسرائیل، ساکتین در حوزه، ناسیونالیستها، سران دولتهای اسلامی، غربزدهها و التقاطیها، مبارزین در چارچوب قانون اساسی مشروطه مثل جبهه ملی، مارکسیسم، گروهکهای هرج و مرجطلب، ضد انقلاب، مخالفین علوم معنوی، صدام، روحانیت غیرمنضبط، تفرقه افکنان، منتقدین غیرمصلح، اشرافیت، انقلابیون خشن بیمهار در دورههای مختلف پرداخته است.