دولت ها به عنوان بزرگترین شخص حقوقی، حقوق عمومی و با توجه به وظایف و مسئولیت هایی که بر عهده دارند بدون تردید نیازمند یکسری توجیحات و منابع مالی هستند که در راستای انجام وظایف آنها باید در اختیار آنان قرار داده شود. و دولت ها موظف می باشند که این منابع مالی را صرف اموری که از قبل و به طور خاص در قانون بودجه تعیین گردیده است بنمایند. این امور به طور طبیعی ضرورت امری چون نظارت را بر عملکرد دولت در اجرای قانون بودجه به عنوان برنامه مالی دولت برای یکسال مالی، نمایان می سازد. نظارت بر اجرای بودجه از این حیث دارای اهمیت فوق العاده می باشد که برنامه های اقتصادی کشور به شکل صحیح و در راستای اهداف معین شده قبلی توسط دستگاه های اجرایی به انجام رسد. در کشور ما تهیه و پیشنهاد بودجه بر عهده قوه مجریه است و پس از این امر، تصویب آن بر عهده مجلس شورای اسلامی است که نمایندگان مردم به بررسی دقیق بخش های مختلف بودجه پرداخته و سپس پس از انجام اصلاحات لازم آن را تصویب می نمایند. نظارت بر اجرای بودجه توسط سایر قوا صورت می گیرد در این پژوهش ما به دنبال پاسخ به سئوالی هستیم که در این مورد مطرح می گردد و آن سئوال عبارت است از اینکه آیا قوه مجریه که خود وظیفه تهیه و پیشنهاد لایحه بودجه را برای تصویب آن به مجلس شورای اسلامی دارد و بعد از تصویب بودجه، باز وظیفه اجرای آن بر عهده خود قوه مجریه است، با این وجود آیا خود قوه مجریه می تواند نقش نظارتی نیز بر اجرای بودجه ایفا نماید. که پس از بررسی عملکرد قوه مجریه در اجرای بودجه و ساز و کار این نهاد به این موضوع و امر دست می یابیم که قوه مجریه یک نظارت بر نحوه اجرای بودجه کل کشور دارد که این نظارت قوه مجریه یک نظارت درونی است.