بررسی اثربخشی داروی مکمل جذب افزا شده کورکومینوئید (curcuminoid) در درمان بیماران مبتلا به افسردگی اساسی زمینه: داروهای کنونی اثربخشی محدودی در کنترل علائم افسردگی اساسی دارند و همچنین در طولانی مدت دارای عوارض گوناگون اند. کورکومینوئید به عنوان یک داروی گیاهی بسیار ایمن بطور چند گانه اثرات مختلف درمانی خود را در کاهش علائم افسردگی بیماران در چندین مدل تجربی به اثبات رسانیده است. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی کورکومینوئید به عنوان مکمل به داروهای استاندارد ضدافسردگی بیماران مبتلا به افسردگی اساسی طراحی شده است. روش: در این مطالعه 111 نفر مبتلا به افسردکی اساسی به مدت 6 هفته تحت درمان با داروهای استاندارد ضدافسردگی بودند که از این میان 61 نفر علاوه بر داروهای استاندارد خود داروی کورکومینوئید را بعنوان مکمل دریافت می کردند و 50 نفر دیگر هم تنها تحت درمان با داروهای استاندارد ضدافسردگی معمول خود بودند. بررسی کارایی روش درمان با مکمل کورکومینوئید براساس دو پرسشنامه bdi-ii و hads مورد بررسی قرار گرفت. نمرات کل و زیر مولفه های هر دو پرسشنامه در هر دو گروه در انتهای مطالعه کاهش نشان داد. اگرچه این کاهش در نمرات کل و هر دو مولفه اضطراب و افسردگی پرسشنامه hads از لحاظ آماری در سطح (p < 0.001) در گروه دریافت کننده مکمل کورکومینوئید معنادار گزارش شد. به همین ترتیب کاهش در نمرات کل و دو مولفه جسمانی و شناختی پرسشنامه bdi-ii ازلحاظ آماری درسطح ((p < 0.001 در گروه دریافت کننده مکمل کورکومینوئید معنادار گزارش شد. نتیجه گیری: تجویز همزمان کورکومینوئید با پیپرین بطور ایمن و موثر می تواند به عنوان یک داروی مکمل به داروهای استاندارد ضدافسردگی در کاهش علائم بیماران مبتلا به افسردگی اساسی مورد استفاده قرار گیرد. کلمات کلیدی: کورکومینوئید، پیپرین، افسردگی، اضطراب، کارآزمایی بالینی