در فضای رقابتی امروز، با افزایش سرعت تقلید در نوآوری، تنها مزیت های فرآیندی، می توانند به عنوان مزیت رقابتی پایدار شناخته شوند. به بیان دیگر، سازمان ها باید با شناسایی قابلیت های کلیدی خود و تعریف درستی از آن ها به عنوان فرآیندی هدفمند، پیوسته سعی در بهبود و بهره برداری از این قابلیت های استراتژیک، به جهت کسب مزیت رقابتی پایدار، بپردازند و با ترکیب و هم راستا ساختن این فرآیندها، عملکرد خود را بهبود دهند. چابکی استراتژیک، یکی از این قابلیت های استراتژیک است که سازمان را قادر می سازد پاسخ منعطف و سریعی نسبت به تغییراتی که به وسیله دیگران اتفاق می افتد، داشته باشد و همچنین بتواند با تغییرات سریع و به موقع در استراتژی، تغییرات جدیدی در بازار ایجاد کند. (kosonen, 2007) و سیستم مدیریت برند را نیز می توان قابلیت پویای سازمانی معرفی کرد که به سازمان این اجازه را می دهد پیوسته با نرخ سریع تغییرات بازار، هماهنگ شود تا بتواند به طور پیوسته و پایدار، از طریق همراستا کردن کلیه اقدامات سازمان، متشکل از ساختار، فرهنگ و فرآیندها، برند های قوی را توسعه و بهبود دهد. (letishia sontos, 2012) از تعاریف ذکر شده و با توجه قرار دادن بعد فرآیندی هر دو قابلیت ذکر شده سازمانی، هدف اصلی پژوهش این است که با بررسی تأثیرچابکی استراتژیک بر سیستم مدیریت برند و تأثیر آن ها بر عملکرد سازمان، مدلی ارائه دهد تا بتواند در فضای رقابتی امروز به سازمانها در کسب مزیت رقابتی فرآیندی پایدار به وسیله این دو قابلیت استراتژیک، یاری نموده و همچنین اثربخشی اقدامات مدیریت برند را افزایش داده و از این طریق بتوانند عملکرد خود را بهبود دهند. جامعه آماری این پژوهش، شرکت های برتر معرفی شده از سوی سازمان مدیریت صنعتی در سال 1391 می باشد. داده های این پژوهش در بازه زمانی نیمه اول سال 1392، جمع آوری شد، ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه می باشد و نتایج از یکصد و چهارده پرسشنامه معتبر، استخراج گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از روش معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل، استفاده شده است. نتایج پژوهش، نشان داد که چابکی استراتژیک تأثیر مثبتی بر سیستم مدیریت برند و عملکرد سازمان دارد و از این رو به سازمان ها پیشنهاد می شود با همراستا کردن اقدامات چابکی استراتژیک و سیستم مدیریت برند، به افزایش اثربخشی اقدامات مدیریت برند، بپردازند و بتوانند عملکرد خود را بهبود بخشند.