در این پژوهش با استفاده از اطلاعات مالی سال 1387 تا 1391 در بورس اوراق بهادار تهران ارتباط بین اقلام تعهدی اختیاری و پایداری سود با کیفیت اطلاعات حسابداری و ارتباط بین محافظه کاری شرطی و غیرشرطی و تأثیر اطلاعات با کیفیت بالا بر میزان محافظه کاری شرطی و غیر شرطی به کار رفته در صورت های مالی مورد بررسی قرار گرفته است. هم چنین ارتباط بین محافظه کاری، سودآوری و کیفیت اطلاعات حسابداری و ارتباط اطلاعات حسابداری با کیفیت بالا با میزان سود و زیان گزارش شده، مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق برای اندازه گیری کیفیت اطلاعات از طبقه بندی بورس اوراق بهادار تهران که شرکت ها را با توجه به دو ویژگی مربوط بودن و قابل اتکا بودن بین صفر تا صد امتیاز بندی نموده است استفاده شده و کیفیت اطلاعات به صورت متغیر کیفی تعریف شده است به این ترتیب که شرکت های با امتیاز بالاتر از 50 نمره یک (یعنی با کیفیت بالا) و شرکت های با امتیاز کم تر از 50 نمره صفر (یعنی با کیفیت پایین) دریافت نموده اند. پژوهش های قبلی (امانوال یاتریدیس، 2011 و موسلی و همکاران، 2009) ادعا نموده اند که بین کیفیت اطلاعات حسابداری، به ویژه با اقلام تعهدی اختیاری و محافظه کاری شرطی و غیرشرطی ارتباط وجود دارد. با وجود پشتوانه های نظری در ارتباط با این موضوعات، شواهد تجربی کمی به ویژه در کشور ما در مورد ادعاهای مزبور جمع آوری شده است. شواهد تحقیق پیش رو حاکی از آن است که اقلام تعهدی اختیاری با کیفیت اطلاعات حسابداری رابطه معکوس دارد. پایداری سود دو نوع شرکت تفاوتی باهم ندارند و هر دو نوع شرکت پایداری سود بالایی دارند. هم چنین بین محافظه کاری شرطی و کیفیت اطلاعات حسابداری ارتباطی مشاهده نشد اما محافظه کاری غیرشرطی کم تری در شرکت های با کیفیت اطلاعات پایین وجود دارد. در شرکت های با کیفیت پایین محافظه کاری شرطی و غیرشرطی ارتباط معکوسی با یکدیگر دارند ولی در شرکت های با کیفیت اطلاعات حسابداری بالا بین این دو نوع محافظه کاری ارتباطی مشاهده نشد.