توالی از سنگ های رسوبی ژوراسیک میانی در دامنه کوه تکاور واقع در 30 کیلومتری جنوب غرب دامغان (محدوده ساختاری البرز شرقی) رخنمون دارد. سازند دلیچای در منطقه مورد مطالعه، با ضخامت تقریبی 154 متر به دو واحد قابل تفکیک است که از سنگ آهک های نازک لایه تا توده ای فسیل دار، سنگ آهک های دولومیتی شده و دولومیت تشکیل شده است. در منطقه مورد مطالعه مرز زیرین سازند دلیچای با سازند شمشک، به صورت پوشیده می باشد و مرز بالایی آن با سازند لار با گذر تدریجی مشخص است. مهم ترین ماکروفسیل های موجود در این سنگ ها شامل بلمنیت ها، براکیوپودها، دوکفه ای ها، خارپوستان، مرجان ها، جلبک ها و استروماتوپوروئیدها هستند. تحلیل رخساره ای این توالی رسوبی (سازند دلیچای) در منطقه مورد مطالعه منجر به شناسایی چهار گروه رخساره ای کربناته (carbonate facies groups)وابسته به محیط های پهنه ی جزر و مدی (tidal flat)، لاگون (lagoon)، محیط سدی (shoal) و بخش کم عمق دریای باز(shallow open marine) شده است. در این توالی در بخش های مختلف دریا از پهنه جزر و مدی تا بخش کم عمق دریای باز، یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ نهشته شده است. بر اساس نمودارهای جهانی سطح آب دریاها، در طول ژوراسیک میانی، روند افزایشی در سطح آب دریاها مشاهده می‏شود و تغییرات سطح آب دریا در برش مذکور نیز با این موضوع مطابقت دارد. فرآیندهای اصلی دیاژنز در سنگ‏های کربناته سازند دلیچای برش مورد مطالعه شامل سیمانی شدن، میکرایتی شدن، نئومورفیسم، جانشینی، دولومیتی شدن و تشکیل رگچه های کلسیتی می باشد.