هدف از این رساله بررسی روشی موثر در بهینه سازی و ارتقای رفتار لرزه ای قابهای بتنی تحت سطوح مختلفی از تحریکهای لرزه ای در سطوح عملکردی متفاوت میباشد، که در این راستا یک روش جدید برای طراحی لرزه ای بهینه قابهای بتنی در محدوده ارتجاعی و غیرارتجاعی معرفی و مورد بررسی قرار گرفته است. الگوریتم بهینه سازی مورد استفاده در این مطالعه بر اساس اید? توزیع یکنواخت جابجاییهای نسبی طبقات و خرابیهای سازه و با بازتوزیع مصالح از نقاط قویتر به نقاط ضعیفتر، عملکرد لرزه ای قابهای بتنی را بهبود می بخشد. مدلهای مورد بررسی در این مطالعه، سه قاب 5، 10 و 15 طبقه میباشند که رفتار و عملکرد لرزه ای این قابها قبل از بهینه سازی و در طول روند بهینه سازی تحت سطوح مختلفی از تحریکهای لرزه ای مصنوعی و طبیعی و با بهره گیری از تحلیلهای تاریخچه زمانی مورد بررسی قرار گرفته است. . نتایج حاصله نشان میدهد که قابهای بهینه شده در سطوح عملکردی مختلف تا حدود 54% از جابجاییهای نسبی یکنواختتر و تا 35% از شاخص خرابی کلی کمتری برخوردار می باشند.