در پژوهش حاضر هدف، ارزیابی احتمالاتی پاسخ سازه ها در برابر انفجار و ارائه ی روشی جهت تحلیل قابلیت اعتماد سازه ها در برابر این نوع بارگذاری می باشد. برای این منظور، ابتدا لازم است رفتار سازه ی مورد نظر در برابر انفجار شناخته شده و با در نظر گرفتن عدم قطعیت ها به صورت احتمالاتی مورد بررسی قرار گیرد. نمونه ی موردی بررسی شده در این مطالعه، یک ساختمان بتن مسلح سه طبقه ی دو دهانه می باشد که روند خرابی پیشرونده در آن قبلا توسط شی و همکاران (2010)، مورد بررسی قرار گرفته است. برای مدلسازی و تحلیل در برابر انفجار از نرم افزار ansys autodyn v.14 استفاده شده و میزان آسیب ایجاد شده در سازه در اثر وقوع سناریوهای محتمل انفجار نیز با استفاده از منحنی های فشار-ایمپالس ارائه شده برای ستون بحرانی این سازه که حذف آن باعث وقوع خرابی پیشرونده می شود، مشخص شده است. تحلیل قابلیت اعتماد سازه ی مورد بررسی تحت بار انفجار در سه سطح شامل ارائه ی منحنی شکنندگی، تعریف احتمال خرابی مشروط بر وقوع سناریوهای محتمل و ارائه ی منحنی های قابلیت اعتماد و در انتها محاسبه ی احتمال خرابی کلی و میزان قابلیت اعتماد سازه انجام شده است. عدم قطعیت های در نظر گرفته شده نیز، شامل میزان ماده ی منفجره و فاصله و موقعیت قرارگیری آن نسبت به سازه می باشد. روش ارائه شده، ویژگی ها و پارامترهای خاص انفجار و تاثیر آن ها بر روی سازه را به منظور دستیابی به درک مناسبی از پاسخ سازه در برابر انفجار نشان می دهد. حساسیت میزان احتمال خرابی سازه در منحنی های قابلیت اعتماد نسبت به پارامترهای عدم قطعیت بارگذاری انفجاری نشان می دهد که در بررسی پاسخ سازه در برابر انفجار، پارامترهای عدم قطعیت مربوط به مشخصات سازه ای از تاثیر کمی برخوردار بوده و در نظر گرفتن عدم قطعیت های مربوط به انفجار از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. به طور کلی می توان گفت انجام آنالیز قابلیت اعتماد ساختمان های موجود، روشی قابل اطمینان برای ارزیابی ساختمان ها در برابر بار انفجار می باشد و در طول عمر ساختمان ها می تواند روش مناسبی جهت تصمیم گیری برای تعمیر و یا نوسازی ساختمان باشد.