چکیده مسئله هویت ایران و چند و چون آن در دهه پایانی قرن بیستم و سالهای آغازین قرن بیست و یکم به یکی از بحث های عمده حوزه های مطالعاتی، سیاسی و فرهنگی ایران تبدیل شده است. به همراه آن، بحث های دیگری همچون، ملیت، قومیت، دین و رابطه میان آنها که هم برآمده از بحث پیرامون هویت ایران است و هم به خودی خود از عوامل شتاب بخش و انگیزشی طرح هویت ایرانیان و بنیادهای آن، و در کنار کنکاش درباره هویت ایرانی به موضوعات هم پیوند آن تبدیل شده است. موضوع این پژوهش بررسی خشونت بین اقوام ترک و کرد بر علیه حکومت مرکزی بعد از انقلاب اسلامی 1357می باشد جهت تحقق و بررسی این موضوع از چارچوب آمارتیاسن بهره گرفتیم. در نظریه آمارتیاسن رابطه فرهنگ و هویت عامل اولیه تعارض و تفاهم می باشد. فرهنگ گرایی به عنوان تفاهم مطرح شده و فقر و نابرابری، اهمال و تحقیر ، قومیت و مذهب و تحمیل فرهنگی به عنوان عواملی که موجب تعارض می شود مطرح شده است. با توجه به موارد تحلیل شده به این نتیجه رسیدیم که خشونت میان اقوام کرد در مقایسه با اقوام ترک به دلیل مساله هویتی بیشتر است. واژگان کلیدی:کرد، ترک، فرهنگ، هویت، اهمال و تحقیر